Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 17 juni 2025
Hoe onbeschrijflijk lieflijk en teeder schittert die goudglans, en geeft van omloop en trans, van kroon en kruis den omtrek nauwkeurig weer! De donkere toren is er als achter verdwenen en wordt slechts, als het uur slaat en de lichtjes dooven, weder als reusachtige, sombere massa zichtbaar!
Mijn pauwe-pronk.... is de dos, dien mij schonk De zon, om den sterfling te sparen. Wien mijn lichtlooze blik zou bleeken van schrik En mijn droeve gestalte vervaren. Nu omspan ik den trans met mijne armen van glans, Tot mij lokt Zefier’s wapprend gewaad, En ik henen-duister naar ’t oord, waar de luister Der lonkende zon mij verlaat.
Het maanlicht scheen, als thands, In statelijke pracht aan de onbewolkte trans, Maar half bezwemen naar het Oosten. 'k Zag u weder. Gy knielde op 't graauwe mosch, en zeegt in weemoed neder, En stortte tranen, die geen Engel ooit moest zien Of, meer dan Engel zijn, ja meer dan God misschien!
Groote gebouwen en belangrijke pleinen vindt men er niet vele, het marktplein uitgezonderd; over 't geheel heeft de stad een niet onwelvarend, burgerlijk aanzien. Aan het driehoekige marktplein trekt het stadhuis door zijn hoog dak en gekanteelden trans, doch overigens met renaissance karakter, met gevelbeelden en hardsteenen bordes, onze aandacht.
Ongetwijfeld waren het vijanden, die op weg waren, om Westzaan te bespringen en te plunderen. Het gevaar naakte dus. Hij klom van den trans naar beneden en greep het klokketouw. Met zwaren galm verkondigde het brommen van de kerkklok de komst van den vijand. In allerijl verliet hij het kerkgebouw, om zich naar zijn hoeve te begeven en daar de noodige maatregelen te nemen.
Hij vreesde den dood niet, en zou zijn leven gewillig offeren, om dat van zijne trouwe ruiters te redden. Toen de zon opkwam en hij de wanhopige blikken der zijnen ontmoette, die hem spraken van onuitsprekelijk lijden en van stervensnood, toen was zijn besluit genomen. Nog eenmaal beklom hij den trans om uit te zien, of de redding misschien nabij was.
Toen openden de bussen hun onheilbrengende monden, en beukten de kogels opnieuw tegen den torenmuur. En Van Schaffelaar stond op den hoogen trans en liet zijn blik dwalen ver, ver over de heide, of er eenige hulp kwam opdagen. Helaas, de dag ging voorbij en de nacht kwam, maar de hulp bleef uit. En de ergste vijanden, de honger en de dorst, waren met hun aanval begonnen.
De reiziger op het dek eener stoomboot overziet, als van den trans van een drijvend kasteel, het geheele land mijlen ver in het rond. Tom zag dus in de elkander opvolgende plantages een tafereel van het leven voor zich dat hem wachtte.
Gij hebt mij niet willen helpen die uit te voeren, doe er nu zelf uwe winst mee!" Frits door het schrille klokgeklingel op het vermoeden gekomen van 't geen er voorviel, had in allerijl den toren bestegen in heftige onrust voor een conflict met Busch, en nu tot den trans gekomen sloeg hij zacht beide armen om zijn vader heen, met vleiende stem dringende om terug te gaan.
En, als er weder een ademlooze stilte heerscht, dan klinkt het opnieuw schier betooverend schoon en toch zoo hoogst eenvoudig: "En bij den zomer-avondglans, Als 't rood nog fonkelt aan den trans. Dan tuurt zijn wijfje.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek