United States or São Tomé and Príncipe ? Vote for the TOP Country of the Week !


Den roem dezer overwinning houdt men in Aardenburg hoog, en van Beekman zegt een dichter der stad: Uw roem, door moed en trouw verkregen, Blijve, als uw fiere heldendegen, Voor 't laatste nageslacht bewaard, hierbij zinspelende op den degen van den vaandrig, die op het stadhuis berust. Het tweede eeuwfeest dier gebeurtenis, waartoe Tollens reeds opwekte,

Meent men dat Tollens ooit die schoone regels had kunnen schryven, als-i niet door z'n vader was "gedaan" op 'n kantoor in verfwaren? Waar anders ving z'n oog zulke tinten op van iets droevigs, van 't enge, benepene, barre, kille? Meent men misschien dat er in 't hooge Noorden-zelf iets te aanschouwen valt, dat in zielstremmenden invloed halen kan by zoo'n verblyf?

"Naar de kermis gaan en op mijn gemak in eene poffertjeskraam zitten, om de jongens te zien eten die ik binnen zou roepen. "Alle arme kinderen in Europa, laat ik St. Nicolaas houden. Ieder krijgt zijn naam in letterbanket "en wat daarnevens past", zooals Tollens zegt. Ik wil mij laten kiezen voor de Tweede Kamer. "Den Rodolphe uithangen, min het boksen. O, die Sue, die dief!

Velen hebben het geval bezongen, o. a. Tollens: . . . . . . . . . . . . . . . . . »En na een vlugtig aantal dagen Werd in de slotkerk op het koor Een huwelijksouter aangedragen En 't jeugdig bruidspaar knielde er voor. Een diepe stilte daalde neder; Geen wapen kletterde in 't portaal, Geen grendelslot ging heen en weder, Geen adem fluisterde in de zaal.

Uit dien vijver vloeit de Arnoldusbeek, die naar Avelgem loopt en vroeger den wal van het kasteel vulde. Alles wekt den wandelaar tot ingetogenheid op: het tintelen der zon door de bladeren, het kweelen der vogelen in de heesters, het ruischen van het loover, het murmelen der bron, het fluisteren der bedevaarders. O ja, dus zong de dichter TOLLENS, ik reik hem broederlijk de hand,

De oude heer Tollens heeft wel geweten wat-i deed, en 't is waarlyk te verwonderen, dat zyn zoo wèl op z'n plaats gezette zoon het aanzyn heeft gegeven aan prullen ook. Misschien werd-i bedorven door 'n bloempotjen op z'n binnenplaats. Zoo verraderlyk handelde het lot omtrent Wouter niet.

Het minst hebben de Nederlanders in de poëzie uitgeblonken, waarin trouwens alle Neder-Duitschers niet alleen bij de andere volken, maar in het bijzonder ook bij de Hoog-Duitsche stammen ten achter stonden . Zij bezitten wel, even als andere volken, hunne oude volksliederen, en ook hunne "Maerlants", "Cats", "Tollens" en andere aan de Schelde en den IJssel gevierde muzen-jongeren , maar geen hunner heeft als een Portugeesche Camoëns, als een Italiaansche Petrarca, of als een Engelsche Shakespeare, de lier zoo luid en schoon getokkeld, dat men de echo zijner gezangen, ook in andere landen, krachtig en op den duur vernomen heeft.

Blootshoofds, in eenvoudige kleeding, de linkerhand rustend op een boomstam en in de rechterhand de schrijfpen, staat de beeltenis van den dichter daar; de naam Tollens op het voetstuk spreekt voldoende tot de oudere Nederlanders, om hen hier eenige oogenblikken tot stilstaan te nopen.

Ja, vader Tollens, 'k zal aanstonds voor FIK JE HONDENTROUW nog eens opsnijen, en dan de gitaar nemen en het lieve VATER UNSER nog eens luchten, da's meteen 't avondgebed, en dan kunnen ze in stad, de freules Van Hes, in, of op, of met d'r tonnetjes rollen, precies waar ze 't goed zullen vinden." Bladz. 115 29 November 18.4. "Advocaten zonder praktijk zijn volle schotels zonder hongerige gasten.

Dit herinner ik my, maar van 't vervolg niet veel meer. En "dus" in brand stond. Om deze uitdrukking te rechtvaardigen, beroep ik me op de toelichtingen in Ideen 304 en 1066. De aangehaalde regels zyn van Tollens. Hy sluit daarmee z'n tamelyk apokriefe vertelling: Dirk Willemsz van Asperen.