Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 18 juni 2025
Ze begreep ook niet waarom de barones niet iemand naar haar toestuurde; zij wist toch dat ze met dezen trein mee was gekomen en ze wist ook dat zij, Hedwig, hier geheel vreemd was! Intusschen zag ze wel in dat ze zóó toch niets verder kwam.
Nauwelijks had de menigte, die krielend de Markt overdekte, den vorst ontwaard, of er verhief zich een algemeen gejuich dat meermaals met vernieuwde kracht werd herhaald, naarmate de stoet over het plein vooruitkwam. Bovenal gaf de vreugde der menigte zich lucht in machtige galmen, toen de vorst met zijn gevolg de houten trede had beklommen en daar het volk zijnen groet toestuurde.
Zullen wij ongevoelig blijven aan den roep, dien hij, als door profetische inspraak gedreven, ons in betere tijden toestuurde: Ja, mocht de nagedachtenis van een en dierbaren doode onze harten vermurwen; mocht eindelijk het treurend vaderland in onze verzoening een gedeelte der krachten terugvinden, die het wreedste lot ons door zijne onverbiddelijke slagen ontroofde!...
Ik heb het gezegd: Philippe zal De Vos niet krijgen, bij mijn ziel. God bescherme u, Mijne heren." Hij was reeds ter deure uit als hij die laatste groet hun toestuurde. De Graaf vertrok zich met zijn hofknaap, en de anderen verlieten insgelijks de zaal om zich te bed te begeven.
Adolf zat voor haar geknield. In de blikken, welke hij haar stilzwijgend toestuurde, glimde de vurigste liefde, de diepste tederheid die een mannenhart kan opsluiten, op zijn smekend gelaat zweefde iets zo zoet als het gebed eens engels, terwijl hem warme tranen ontvielen. Daar zat hij gelijk hij zich steeds in de dromen der lijdende Jonkvrouw had vertoond.
Tevens hadden zij rondom de kerk en den burg de schildwachten verdubbeld en doen afkondigen dat elk poorter, wapenknecht of ridder die tot de Kerels sprak of hun eenig bericht toestuurde, de straf der landverraders zou onderstaan. Van dan af bleven de Kerels geheel zonder kennis van hetgeen er in de stad of elders geschiedde.
Hij meende te bemerken dat, terwijl Robrecht tot vaarwel Placida de hand drukte, zijne dochter haren toekomenden echtgenoot eenen blik toestuurde vol teedere minzaamheid.
Het duurde niet lang of dit deksel zonk neder op de grafstede, welke aldus beslissend werd gesloten. Nog eene wijl bleef de proost, op eenen stoel knielend, voor het graf zitten, waarna hij de kanunikken eenen stillen groet toestuurde en de kapelle verliet. Hij daalde weder op het plein. Daar vond hij zijnen broeder Hacket.
Nu geleek zij een fraaie roos, op welkers zachte bladen de dauwdruppels bij de morgenzon als diamanten glinsteren; want de tranen van het meisje rolden nog gedurig over haar rijkgekleurde wangen. De ridder had sedert zijn wonde nog niet verstaanbaar gesproken; zelfs scheen het, dat hij de woorden die men hem toestuurde niet hoorde. Dit was echter niet waar.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek