Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 2 mei 2025
Men waarschuwt hem, dat er gevaar dreigt, als hij langer toeft. Maar Philips antwoordt enkel: "Si Dieu m'a donné victoire, il la me gardera." Er is in dat alles geen schijnheiligheid of ijdele bigotterie te zoeken, maar een spanning tusschen twee geestelijke polen, die in den modernen geest nauwelijks meer bestaanbaar is.
Afgestegen, de paarden weg geleid, volgden de gasten den vrijgelatene den half ronden porticus door. Mijn meesteres laat zich verontschuldigen, edele heeren: zij toeft met haar grootvader in onze Toskaansche villa, lichtte Hermes in. Hij noodde met de hand de gasten voorwaarts.
"Een in lange niet gevoelde afschuw, de gansche ellende der menschheid grijpt mij aan. Hier toeft zij achter vochtige muren", roept hij uit, staande voor de gevangenis, waarin zij om den in waanzin gepleegden moord op haar kind geworpen is; "haar misdaad was het verkeeren in zoeten waan. Gij aarzelt tot haar te gaan? Gij vreest haar weder te zien! Voort! uw talmen brengt haar dood naderbij!"
Zie, Vali komt, straft Hodur blind, Hij zoon van 't west en Rinda's kind, En Odins, in één dag volboren, Hij gunt zich rust niet naar behooren, Noch toeft te wasschen zich de handen Zich 't haar te kammen, ijlt door landen Totdat z'n roeping is vervuld En Hodur heeft geboet zijn schuld.
Werpspietsen en stormrammen zouden tevergeefs hunne kracht op de rots beproeven; list ... ach, die wordt zoo gemakkelijk verijdeld. En God, de laatste toevlucht van hulpbehoevenden, toeft dikwijls zoo lang met zijne hulp! Met sombere voorgevoelens in 't hart ging hij verder, de volgende straat in.
Toeft men nog die helpers na te zweven, Wier bondgenootschap ons verzekert in ons recht? Wat zorg ik, aan wiens zij' of wien mijn arm bevecht? Wy, doemelingen, wy, den doemling afkeer dragen! Zijn hulp versmaden; wy, als viel ons iets te wagen! Gods hand onttrekt zich ons, verstoot ons, werpt ons neêr. Welaan, men steun' zich-zelv', niet anders rest hier meer.
"En waar toeft mijne Gonne?" zeide Van Bergen, toen de diep getroffen dienstbaren, heilwenschend de zaal hadden verlaten: "Moet mijn in tranen zwemmend oog, haar, in dezen voor mij zoo zaligen stond, dan nog in een duisteren hoek opsporen?" Een zacht geween was het eenig bescheid dat Van Bergen op zijne vraag bekwam.
Waar toeft gij, Rosio?" ging zij, strak voor zich uitziende, voort: "Waarom aarzelt gij: Dien toe; uw middel werkt langzaam maar zeker. Zie, hij kwijnt, zijn einde is nabij. Hij sterft! Wraak Van Bergen! Wraak over u! Mijn zoon zal leven! Mijn zoon, mijn Walter. Ja, Walter, ik ben uwe moeder. O God! gij gelooft het niet. Gij verstoot mij omdat gij een bastaard zijt, gij werpt mij van u af?
Het bewustzijn, zich zonder hulp niet te kunnen bewegen, berooft hem van zijne wilskracht. De moedige, zelfstandige monarch is op het punt een lijdelijk werktuig der priesters te worden. Uren achtereen toeft hij in den tempel van Neith, om te bidden en te offeren.
En een andere engel kwam uit den tempel, roepende met een groote stem tot dengene, die op de wolk zat: Zend uw sikkel een maai; want de ure om te maaien is voor u gekomen, dewijl de oogst der aarde is rijp geworden. Openb. 14:15. Alles heeft zijn bestemden tijd. Voor elk ding, dat komen zal, is een ure. Voor elke beslissing, die komen moet, toeft het juiste oogenblik. Dat doet ons vreemd aan.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek