United States or Vatican City ? Vote for the TOP Country of the Week !
Meneer Rustig was eerst stellig van die meening, maar zijn beenen begonnen zoo hevig pijn te doen, tot hij weldra tot andere gedachten kwam. Zooals de hoffelijkheid meebracht, tilde dokter Middleton eerst mevrouw van den grond en vlijde haar neer op de sofa.
Doch toen hij een klein padje zag rondzwieren met een lange hagedis, die het ongelukkige padje soms hoog boven den grond tilde en een halven cirkel in de lucht liet beschrijven, barstte zijn vroolijkheid in een schaterlachen uit. Dat gaf opschudding. De muziek zweeg. De koning keek verstoord om.
Maar, 't is niets, hoegenaamd niets, zeî de dokter, dat hebben bevallen vrouwen altijd! O, ja, zeî de baker, dat wil de natuur zoo. Zij stond op en hield het kind voor zich uit. Hier, moedertje, kijk maar eens naar je jongen. Zij tilde het kind in bed, voor Mathildes gezicht. Maar Mathilde scheen er niets van te merken. Is het wezenlijk zoo? vroeg Jozef, zal ze beter worden?
Ze moet een eind geloopen hebben, want de lappen hingen bij haar schoenen; maar waar ze vandaan kwam, of waar ze naar toe ging, dat weet niemand.« De dokter boog zich over de doode en tilde haar linkerhand op. »De oude geschiedenis,« zeide hij, zijn hoofd schuddend; »geen trouwring zie ik. Nu! Goedenavond!«
Onwillekeurig ging het loopen nu bij allen vlugger, ook Boy's korte beenen stapten dapper mee en hij schaterde het uit van plezier, toen May hem, even voordat zij thuis waren, in de hoogte tilde en "een moedigen, kleinen soldaat" noemde. Den volgenden morgen vroeg droomde Hedwig dat zij de gast was van Miss Wells, de directrice van Hill House en zich met deze vermaken moest met bellen blazen.
Maar jawel, de kat bleef onrustig rondloopen, snuffelde in alle hoeken en gaten, en sprong ten slotte tegen den doofpot op. Nu ging der moeder een licht op. Haastig liep ze naar den pot, tilde het deksel er af, en, och arme, daar vond ze de beestjes, boven op de doovekoolen, alle drie dood.
In een oogenblik tilde het ros en ruiter van den grond, op de draagkracht van zijn hoornen, en met een voorwaartschen zwaai van den kop, met een dronken blikkeren van zijn oogen, bliksemde hij ze neêr, vóór zich, in het zand.
Hij tilde voor op zijn zaâl Alliene en zij lag uitgeput, oogen toe, tegen zijn borst, tegen den liebaert aan van zijn wapenrok. Hij had de drie andere paarden mede aan de teugels genomen en zij stapten mede aan, ter zijde en achteren. En in de stille nacht ging Gringolet den weg, die geleidde tot Alliene's vaders burcht.
Zij is zoo zwaar, alsof er steenen in zaten! Ik word er maar moe van, haar verder voort te rijden; ik zal haar in de rivier werpen; drijft zij naar mijn huis toe, dan is het goed, en doet zij dit niet, dan komt het er ook niet op aan.» Nu pakte hij de kist met zijn eene hand beet en tilde haar een weinig op, alsof hij haar in het water wilde gooien.
Een der visschers greep hem bij het einde van zijn staart en tilde hem op. De staart van Soun bleef in de hand van den redder achter en de arme duivel ging weder kopje onder. De visschers sloegen hem daarop een touw om het lijf en heschen hem zonder moeite in de schuit.
Woord Van De Dag