Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 18 oktober 2025
Hij kon het briefje niet meer lezen: "Wil je de lamp aansteken Thomas?" Thom stak de lamp aan, en zette het groene kapje er op, en sloot de luiken. Helmond leest: "Voor UEd. geleverd en ingezet twee nieuwe ruiten in den koepel. Op dato ontvangen de somma van f
Maar hoor, nadat de weduwe zich reeds een geruimen tijd met haar vriend heeft onderhouden, gaat de deur der huiskamer weer open, en roept mevrouw Van Hake met een van aandoening trillende stem naar de zij der apotheek: "Thom! Thom! kom eens hier?" Thomas spoedt zich zoo snel als hij kan naar de huiskamer.
Raden zal ze hem maar met groote bescheidenheid. En dan, ze zal hem haar stellige voornemen meedeelen, om met Thom deze woning te verlaten, dewijl ze vast besloten heeft, in een achterstraat zeer goedkoop een paar tamelijk nette kamers te huren. waarin ze een kleine stramien- en wolzaak beginnen wil.
De massa, die Thom moest wezen, had zich verplaatst, en men zag nu niets, volkomen niets meer in de huiskamer der Van Hakes. Toch, als men scherp keek, dan zag men nog een grauwe vlak die mevrouw Van Hakes muts moest wezen zich zeer terzij bewegen, terwijl men niet langer het getiktak der breinaalden, maar een zoet geluid vernam, het bewijs der innigste liefde tusschen moeder en zoon.
Tot heden heb ik nog alles kunnen betalen wat ik schuldig was, en voor 't overige..." "Maar lieve dokter, wij vragen daar immers niet naar. Straks opperde ik alleen het vermoeden....." "We komen er nu maar niet op terug lieve mevrouw. Hier Thom zijn twee briefjes van honderd gulden, hier. Honderd en twintig moet je er afhouden voor het verschenen kwartaal. Heb je niet weerom?"
En.... een vervloekte struikroover te zijn, een geweldenaar, een inbreker. Thom, Thom! waar dacht je aan! Goddank! juffrouw Van Barneveld krijgt geen flauwte. Goddank, zijn armen en hulp zullen niet noodig zijn. Maar Thomas is nu verschrikkelijk de kluts kwijt. Waarom kwam ze dan ook hier! Immers hij heeft het haar niet verzocht.
Maar, vermoedelijk toch vreezend dat ik het woord had verstaan, 'twelk hem in de eenzaamheid was ontvallen, achtte hij het raadzaam om eenigszins in dienzelfden toon te blijven, en, in de apotheek terugkomende, hernam hij: "'t Is me hinderlijk Thom, dat ik van middag naar die partij moet.
Ofschoon hij wel gedurig aan Jacoba's wensch heeft gedacht om het orgel eens te zien; 't was al zoo vele weken geleden sinds ze dien wensch te kennen gaf, dat hij, althans in dezen stond, volstrekt niet op hare komst was voorbereid. Thom is in 't geheel niet verlegen, maar toch, het was hem bij Jacoba's binnentreden alsof het geheele orgelkamertje in brand stond.
"Wie?" zegt Helmond snel opziende, nadat hij Thom een wenk had gegeven, om zich nu met het geneesmiddel zoo haastig mogelijk naar De Zonsberg te spoeden. "Waarom niet eerlijk met u gesproken!" zegt mevrouw Van Hake, zoodra Thomas in allerijl is vertrokken: "Als zelfs de kwade tongen zich roeren, dan mag de vriendentong toch zeker niet zwijgen; nee dan zal en moet hij troost en raad geven.
Thomas, die Helmond bij 't binnenkomen ternauwernood had kunnen groeten, is "op stikken af". Den lessenaar terzij van de toonbank heeft hij geopend, en terwijl hij deed alsof hij daarbinnen iets zocht, verborg hij zijn aangezicht voor den blik van zijn meester. "Wat zoek je toch Thom?" vraagt Helmond nog eens.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek