Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 18 juli 2025
U overvalt een gevoel alsof gij nu werkelijk aan de uiterste grens der wereld stondt, alsof gij nu inderdaad de eenige, de laatst overgeblevene bewoner der aarde waart. Huiverend zette Teun de Jager zich op den top des heuvels neder, zette het geweer in de rust, en staarde op de zonnige golven. De hond rustte hijgend naast hem uit; zijn roode tong hing lang en droog uit zijn bek.
Al de vrouwen verbabbelden nu wat met Teun van den Haarlemmerdijk, prettig beroerd door z'n volle stem en z'n zeemansgullen lach. Hij lei iets zonnigs open in hun hart, als zomervruchten in een ziekenkamer. Het was altemaal open leven, frisch en frank.
In geheel Schoorl en Bergen was geen beter jager dan Teun. Hij behoorde tot die weinige gelukkigen die zoo goed als zeker van hun schot zijn.
"Ze zullen de helft er niet van hebben, dat beloof ik oe!" zeide Teun, het geld op de vlakke hand wegende: "oe is bylo milder dan de Ambtman zelf. Doch wat moet verder edaôn worden?" "Laten uw makkers dezen nacht te een uur een wagen of een paard aan de achtertuinpoort klaarhouden. Ik zal voor de rest zorgen. Tegen twaalf uren wacht ik u boven aan de zoldertrap.
Zooals de zaken nu stonden, plaagde zij Teun, en Teun haar, uit alle macht, en verder kwam het niet.
In de plotselinge beweging om de weitasch op zijn andere zijde te schuiven, had een der kleine mazen van het net den haan van zijn linker loop gevat, het geweer in de hoogte geheven, en het schot doen afgaan. Teun de Jager en de beide knapen stonden versteend; maar het doofstomme kind kwam het eerst tot bewustzijn; woedend vloog het op Teun aan en beet hem in den arm.
Het pad was hem blijkbaar volkomen bekend, want schoon het vrij donker bleek, liep hij zonder de minste aarzeling voor Willem uit, tot zij eindelijk aan een eenzame duinhut gekomen waren. Ep de Breukelaar tikte aan het venster. »Wie daar?" werd er van binnen geroepen. »Goed volk, doe maar open Teun!" »Ha, zoo! Ben jij het?" Er volgde nu eenig gestommel; daarop werden beiden binnen gelaten.
Hij vond dit korte leugentje gemakkelijker, dan zijn maats een breedvoerigen uitleg te geven. Met de grootste behoedzaamheid sloegen de smokkelaars nu een duinpad in, waarlangs zij weldra het strand genaderd waren. »De kustwacht!" waarschuwde de voorste opeens. »Laat je plat op den grond vallen!" fluisterde Teun tot Willem. Hij deed het onmiddellijk, bijna te gelijk met de anderen.
Doch men zal op dien Meinertz een wakend oog dienen te houden: hij dient de Spaansche zijde, ja; doch alleen voor geld: en voor geld zou hij die even gereedelijk verraden." "Men moet op hem evengoed letten als op Teun Wezer, op Daen Duyfs, op Eyndhouts, ja op u zelven, Elbert! Is niet die verbetering uwer middelen het eenige doel, waarom gij den Staatschen afbreuk doen wilt?"
Het lantaarnlicht in een der masten verried de plaats waar de koopvaarder ten anker lag. Spoedig had men het vaartuig bereikt en onderwijl Teunis met Willem langs de uitgeworpen valreep aan boord klom, werden achtereenvolgens verscheidene vaatjes, kisten en balen in de vlet neergelaten. Na een kort onderhoud met den koopman en den schipper, kwam Teun alleen weer van boord.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek