Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 9 juli 2025
Zij keek even het verdwijnend gezelschap na, en toen Demi's korte beentjes de laatste tree der trap opklauterden, overviel haar plotseling een gevoel van eenzaamheid, zóó sterk, dat zij met betraande oogen rondzag, alsof zij iets zocht om op te steunen, want zelfs Teddy had haar in den steek gelaten.
Zoodra hij weg was, wenschte ze dat zij meer vergevensgezind geweest was; en toen Meta en haar moeder naar boven gingen, voelde ze zich erg eenzaam en verlangde naar Teddy. Na een poos vruchteloos tegen dit verlangen gestreden te hebben, gaf ze er aan toe en ging naar het groote huis, gewapend met een boek, dat ze geleend had en nu terug kon brengen.
Zij wist dat kleine Teddy wel op zijn tijd weer boven water zou komen, gezond en blozend, vuil en vroolijk, en zij ontving hem altijd met een hartelijk welkom, want Jo had haar kinderen innig lief. Om vier uur werd er een oogenblik pauze gehouden, de manden bleven half gevuld, de appeldragers namen rust, en vergeleken elkaars scheuren en schrammen.
Terstond kwam er een mooi, roodachtig bruin dier uit, tenger en lenig, met korte pooten en langen dunnen neus en twee van de mooiste roode oogen, die ik ooit in den kop van een dier gezien heb. "'t Is een Mongoolsche kat!" riep ik. "Sommigen noemen hem zoo. Ik noem hem slangendooder, en Teddy is verbazend tuk op cobra's.
't Was of een lichamelijk levende geest zich over haar heenboog, met denzelfden blik, die in zijn oogen placht te komen, als hij iets diep gevoelde en het liever niet wou toonen. Een oogenblik lag ze hem verschrikt aan te staren, zonder een enkel woord te zeggen, totdat hij bukte en haar een kus gaf. Toen kende zij hem, en vloog op met den blijden uitroep: "O, Teddy! O, mijn Teddy!"
"Zou je dat nu maar niet vast doen?" verzocht Laurie, zoo smeekend, dat Jo met alles behalve beleefden haast het hek voor zijn neus dichtgooide, en hem door de tralies toeriep: "Ga alstjeblieft heen, Teddy, ik heb het druk."
Maar terwijl ik daarmede bezig was, kwam de gedachte bij mij op, dat het beter zou wezen te vertrekken, wijl er anders wel eens vermoedens tegen mij konden oprijzen en mijn geheim aan 't licht zou komen, als ik gearresteerd werd. In mijn haast stak ik den sleutel in den zak en liet den stok vallen, terwijl ik Teddy achterna joeg, die tegen het gordijn was opgeklommen.
"Wees dan alstjeblieft niet weer zoo wantrouwend; ik heb alleen maar wat geld noodig," zei Laurie, weer voortstappend en verzoend door haar hartelijken toon. "Je geeft veel uit, Teddy." "Ik geef het niet uit; het verdwijnt op de een of andere manier, en het is weg, eer ik het weet." "Je bent zoo edelmoedig en goedhartig, dat je het aan iedereen uitleent, en nooit iets weigeren kunt.
"Daar een van de 'kinderen' ouder is dan jijzelf, behoef je niet zoo grootmoederachtig te praten. Ik vlei mij, dat ik nu wel 'een opgeschoten meneer' ben, zooals Peggotty zei van David; en als je Amy ziet zul je haar wel een bizonder voorspoedig kind vinden," zei Laurie, lachende om haar moederlijken toon. "Jij mag wat ouder zijn in jaren, maar ik ben zooveel ouder in mijn gevoel, Teddy.
Plotseling weer in haar vermanenden toon vervallende zei zij wat zachter: "Als je gevoelens bepaald een uitweg moeten hebben, Teddy, wijd je dan aan een van die 'lieve, eenvoudige meisjes', voor wie je achting voelt, en verbeuzel je tijd niet met die laffe wezens." "Raad je mij dat in ernst aan?" en Laurie keek haar in de oogen met een dwaze mengeling van onrust en vroolijkheid.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek