Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 29 juni 2025
Ziedaar wat Passepartout uit den mond zelven van mevrouw Aouda vernam, die hem den overtocht van Hong-Kong naar Yokohama vertelde, in gezelschap van een zekeren heer Fix, op den schoener de Tankadère. Op den naam van Fix vertrok Passepartout zijn gelaat niet. Hij begreep, dat het oogenblik nog niet gekomen was om aan zijn meester te vertellen hetgeen tusschen hem en Fix had plaats gehad.
Maar de Franschman kwam niet opdagen: ongetwijfeld was hij nog onder den invloed van het verdoovende slaapmiddel. Eindelijk maakte kapitein Bunsby de touwen los en de Tankadère liet den wind onder haar brikzeil, fokkemast en stagzeilen komen en schoot voort over de golven. Waarin de gezagvoerder der Tankadère groot gevaar loopt eene premie van twee honderd pond te verliezen.
Dien tijd heb ik noodig om levensmiddelen op te doen en de zeilen klaar te maken." "Dus de zaak is in orde. Zijt gij de kapitein van de boot?" "Ja, John Bunsby, kapitein van de Tankadère." "Wilt gij een gedeelte der som vooruit?" "Als het u schikt." "Daar hebt ge tweehonderd pond op afrekening." "Mijnheer," ging Phileas Fogg tot Fix voort, "als gij er ook gebruik van wilt maken...."
»Hij zal morgen terugkeeren! En ik, waar zal ik morgen zijn?" dacht Kin-Fo, het hoofd schuddende. De jonge Tankadere hernam: »Hij is ver van ons gegaan naar het land der Mantsjoerijnen tot de muren van ons China! Ach, wat heeft mijn hart dikwijls gesidderd als de stormwind loeide en hij den storm trotseerende voorwaarts ging." Kin-Fo luisterde, maar zeide niets.
Het was de Amerikaansche stoomboot, die op het bepaalde uur vertrok. "Verdoemd!" riep John Bunsby, die een wanhopende ruk aan het roer deed. "Geef het noodsein," sprak Phileas Fogg zeer kalm. Een klein bronzen kanon stak uit de verschansing van de Tankadère. Het strekte om signalen te geven bij mistig weer.
Alleen door een klein zeil werd de Tankadère opgelicht als een veder door den wind, waarvan men zich geen denkbeeld kan maken. Haar snelheid was slechts te vergelijken met het viervoud der snelheid van eene locomotief in volle vaart. Zij was zelfs nog grooter dan deze.
Het duurde eenige oogenblikken eer de schipper de beteekenis van dat woord begreep en al de hardnekkigheid en vasthoudendheid, waarvan dat antwoord getuigde: Toen riep hij uit: "Ja, mijnheer heeft gelijk: Shangaï." En de Tankadère zette onwrikbaar haar koers naar het noorden voort. Het was een inderdaad vreeselijke nacht. Een wonder was het, dat het scheepje niet verging.
Maar John Bunsby had vertrouwen in de Tankadère, die als een meeuw over de wateren schoot, en misschien vertrouwde hij niet ten onrechte. Gedurende de eerste uren van den dag bewoog de Tankadère zich in de wateren van Hong-Kong en hoe de wind ook blies, zij hield zich uitnemend.
De signalen, door de Tankadère gegeven, werden door de mailboot naar Yokohama bemerkt. Toen de kapitein de noodvlag geheschen zag, had hij naar den schoener koers gezet. Eenige oogenblikken later betaalde Phileas Fogg den overeengekomen prijs en gaf nog aan John Bunsby vijf honderd vijftig pond.
De Tankadere vervolgde: »Waarom gaat ge toch altijd op avontuur uit? Waarom wilt gij ver van mij sterven? Zie het is reeds de derde maan! Kom, de priester wacht ons om de beide phenixen, ons zinnebeeld , te vereenigen! Kom! keer terug, ik bemin u en gij bemint mij! »Ja, misschien!" mompelde Kin-Fo. »Zonder rijkdom is de wereld niets waard!
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek