Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !

Bijgewerkt: 11 mei 2025


Symensen en Walichs hadden hem tusschen zich in genomen en bewaakten hem, zooals zij lachend opmerkten, »met de grootste liefde." Maar de Overste hoopte vurig, dat het zijne vrienden en soldaten aan den walkant mocht gelukken, hem te verlossen. Hij zag hen naar de booten ijlen en daarin plaatsnemen. De Vrijbuiters waren het visschersbootje nu genaderd, en hadden de grootste pret.

Ook Aelbert en Marten sprongen op en ijlden naar hem toe, en de Vrijbuiters stonden in de grootste verbazing hem aan te staren. Maar vreugde tintelde in hun oog, en een blijde glimlach plooide hunne lippen. »'t Oude Hoen!" riep Claes Kees Symensen verheugd uit. »God lof! Hij is het gevaar ontkomen!" En van alle kanten klonk het: »Godlof! Godlof! Hij leeft, en is het gevaar ontkomen!"

»Hier heb je een paling, zooals je er nog nooit een gegeten hebt," riep Claes Symensen spottend uit, terwijl hij uit de tobbe wipte en den Overste van achteren aangreep. Aelbert en Marten hadden hem reeds het rapier ontwrongen, wat hun betrekkelijk gemakkelijk viel, omdat de Overste bijna overboord gevallen was en zich aan het boord moest vastgrijpen.

»Kijkt eens hier, wat prachtige tobben!" riep hij uit. »Daar kan Claes Kees Symensen zoo gemakkelijk in liggen, of hij in Abrahams schoot lag. Deze tweede is wat kleiner, en zal wel geschikt zijn voor Jan Walichs. Nu, wat zeg je er van? Heb ik niet goed gezorgd?" »Opperbest," zei 't Oude Hoen. »Laten wij de tobben aan boord brengen.

»Mooi zoo," zei Jan Slob, zich de handen wrijvende van genoegen, »dan zoek ik er eerst de lekkerste paling uit, want daar zijn mijn vrouw en ik groote liefhebbers van. Dat is goed bedacht, 't Hoen!" »Jij blijft er nuchter van!" zei Symensen lachende. »En verder?" »Wij brengen dan eenige groote tobben aan boord, en in elke tobbe neemt een Vrijbuiter plaats...."

»Maar we konden het toch beproeven," hield Marten vol. »Als een van ons een dergelijk lot getroffen had, weet ik zeker, dat hij rust noch duur zou gehad hebben..." »Maak je geen illusies, Marten," viel Symensen in. »Hadt jij, evenals wij, de vreugdekreten der vijanden gehoord, toen 't gevreesde Hoen hun in handen viel, dan zou je geen oogenblik twijfelen aan zijn lot.

En Symensen, een van de voornaamste Vrijbuiters, sprak luide, terwijl hij hem op den schouder klopte: »'t Jonge Hoen bang? Wij denken er niet aan, jongen. Je bent wat dapperheid betreft de waardige zoon van je vader, en die gelooft het zelf ook niet."

Anderen Op Zoek