United States or Mozambique ? Vote for the TOP Country of the Week !


Een kind van zeven jaren kon zoo iets met een pijl zonder kop treffen; maar," ging hij voort, bedaard naar het andere einde van het strijdperk gaande, en het wilgenstokje recht in den grond zettende, "hem, die deze roede op honderd ellen afstands treft, noem ik een schutter, waardig om boog en pijlkoker te dragen voor een Koning, al ware het ook de dappere Koning Richard zelf!"

Als ik in het strijdperk verschijn, dan moet ik mijn wapenroem staande houden; en geschiedt dit, dan moet gij, er moge zich een kampvechter voor u opdoen of niet, op den brandstapel sterven; want er leeft geen ridder, die in den strijd mij overwinnen kan, of zelfs gelijk met mij staat, behalve Richard Leeuwenhart en zijn gunsteling Ivanhoe.

Dezen uitslag van het gevecht hadden allen voorzien; maar ofschoon Ivanhoe's speer als het ware maar even het schild van Bois-Guilbert aangeraakt had, wankelde deze, tot verbazing van alle aanschouwers, in den zadel, verloor de stijgbeugels, en rolde in het strijdperk.

In het strijdperk te Camelot verdiepte men zich intusschen in gissingen omtrent het plotseling verdwijnen van den vreemden ridder. Sommigen beweerden, dat zij hem in gezelschap van een jongeling het bosch hadden zien inrijden, anderen weer hielden vol, dat hij het veld niet had verlaten.

De gedachte zich daar ginds te laten huldigen en vieren, was hem ondragelijk; hij snakte naar rust en kalmte en verlangde niets liever, dan zoo spoedig mogelijk te ontsnappen aan die juichende, joelende menschenmenigte. In haastige woorden verzocht hij Lavaine hem te volgen en gebruik makend van de algemeene verwarring verliet hij ijlings het strijdperk.

San Diego was zijn lieveling-plaats om zijn aangename baden, zijn beroemde "Gallera" strijdperk voor hanen en de herinneringen die hij ervan bewaarde; daar bracht hij op zijn minst twee maanden door. Capitán Tiago had veel eigen huizen in Santo Cristo, in de Anloague- en in de Rosario-straat.

Prins Jan had zoo ver gesproken, en was op het punt, om het teeken tot het verlaten van het strijdperk te geven, toen hem een klein briefje in de hand gegeven werd. "Van waar?" zei Prins Jan, den man aanziende, die het overhandigde. "Uit vreemde landen, mijn vorst, maar van waar, dat weet ik niet," hernam de dienaar.

Neen, er is wat beters. Deze wedrennen zullen mij dienen om mijn vijand te vernederen. Wraak is door de wet geoorloofd. Maar gij hebt mij nog niet geantwoord. Weet gij zeker dat Messala meedoet? Ja. Messala doet mee. Het staat overal aangeplakt. Iederen dag komt hij zich oefenen. Zoo, en dat is dus het vierspan, waarmede hij in het strijdperk zal komen? Dank voor uwe inlichtingen, Malluch!

"Slaat hem nauwkeurig gade," zei Prins Jan tot de gewapenden, "de moed ontzinkt hem; ik vrees dat hij trachten zal aan de proef te ontsnappen. En gij, brave jongens, schiet moedig; een reebok en een vat wijn zijn in gindsche tent ter uwer verversching gereed, zoodra de prijs gewonnen is." Aan het einde van de zuidelijke laan, die naar het strijdperk leidde, werd een schijf opgericht.

Dit strijdperk, deze stoel, deze takkenbossen, ik weet de beteekenis van dit alles, en echter komt het mij als iets onwezenlijks voor, als een verschrikkelijke nachtelijke verschijning, welke mijn geest met afgrijselijke beelden vervult, zonder mijn verstand te overtuigen."