Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !

Bijgewerkt: 22 juni 2025


Werkelijk was die olifant van plaatijzer en hield inwendig een weglocomotief verborgen, en wat den trein, het »Stoomhuis" betreft, om de benaming te gebruiken, die hem toekomt, het was de door den ingenieur beloofde rollende woning. De eerste wagen of liever het eerste huis, diende tot woning voor kolonel Munro, kapitein Hod, Banks en mij.

Het Stoomhuis bestond, zooals ik gezegd heb, uit twee wagens, die inwendig niet minder dan zes meters breed waren. Zij overschreden bijgevolg de assen der wielen, die slechts vijf meters breed waren. Op zeer lange en buitengewoon buigzame veeren rustende, hadden zij evenmin van schokken te lijden als de wagens op een goed aangelegden spoorweg. De eerste wagen had een lengte van vijftien meters.

»Ja, mijne vrienden," antwoordde kolonel Munro, na een oogenblik nagedacht te hebben. »Banks, beschik over het noodige geld. Doe, wat je belooft. Breng ons dat ideale stoomhuis, dat de stoutste verwachtingen zou overtreffen en we zullen geheel Indië doorkruisen!" »Hoera! Hoera! Hoera!" juichte kapitein Hod, »en wee de wilde dieren op de Népaulsche grenzen!"

Een tusschenpoos van nauwlijks een seconde was er tusschen den slag en den bliksem verloopen. Het Stoomhuis trilde er van en werd als van den grond opgelicht. Ik dacht niet anders of de trein zou omvervallen.

Het dier, gekwetst, doch licht, nam een geweldigen sprong, en over het torentje van den machinist heen gaande, stortte het zich op het eerste dak van het Stoomhuis neder. Welk een goede jager kapitein Hod ook ware, hij had den tijd niet gehad het in het voorbijgaan te treffen.... »Pas op, Fox, pas op!" riep hij uit. En beiden snelden van de veranda af en posteerden zich in het torentje.

Op dit oogenblik scheen het mij toe, dat de warmte van den dampkring die van den vuurhaard der machine overtrof. Het was waarlijk niet om uit te houden en toen ik onder het heen en weer zwaaien der punka een frisscher lucht kwam inademen, was ik half gestikt. 's Avonds, tegen zeven uur, hield het Stoomhuis halt.

De brand nam met ongeloofelijke hevigheid toe in de richting van het Stoomhuis, dat dus in het grootste gevaar verkeerde. Een langdurige gebrek aan regen, de hooge temperatuur gedurende de drie maanden van het heete jaargetijde, hadden boomen, struiken, kruiden en planten verdroogd.

Werkelijk verlieten beiden het Stoomhuis, zelfs voordat wij nog vertrokken waren. Kapitein Hod, die reeds in garnizoen te Bénares geweest was, had het plan gevormd eenigen zijner kameraden te gaan zien. Banks en ik dus, de ingenieur had mij tot gids willen verstrekken, wij waren de eenigen, die uit een gevoel van belangstelling de stad wilden bezoeken.

Rechts is het eerste huis van het Stoomhuis schuins geplaatst, zoodanig dat het gezicht van den zuidelijken horizont gespaard is, zoowel voor het balkon der veranda als voor de zijramen van het salon, de eetzaal en de kleine vertrekken links.

Tegen elf uren dus, na het ontbijt, daalden we, Sir Edward Munro, Banks, Hod, Fox, Goûmi en ik, allen goed gewapend, den weg af, die schuins naar de vlakte loopt, na gezorgd te hebben de twee honden in het kamp achter te laten, die we op dezen tocht niet noodig hadden. Sergeant Mac Neil was met Storr, Kâlouth en den kok in het Stoomhuis gebleven om de laatste hand aan onze installatie te leggen.

Woord Van De Dag

verduldige

Anderen Op Zoek