Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 5 november 2025
Kin en wangen waren diepe kuilen, hoog waren de beenderen geschoten. Er was geen vreeswekkender armoede dan de zijne. Wat dacht de vrouwe van Stavoren? Natuurlijk wilde ze eenige lieden roepen, die den man naar haar huis moesten dragen. En zelf zou ze hem verkwikken, en hem reisgeld geven, wanneer hij verder trekken wilde.
De lucht was opgehelderd en de wind begon te verflauwen: weldra ontdekte hij een drom gewapenden, waarvan een gedeelte stand hield op den kruisweg, waar het pad naar Sint-Odulf met den landweg naar Stavoren ineenliep: een ander gedeelte kwam de landtong langs en recht op het klooster af.
"Wat gebeurt daar?" vroeg hij aan den Abt, naar boven wijzende. "Gij zult het wel zien," zeide deze: "maar één ding moet ik u zeggen: gij kunt nu onmogelijk verder: al het volk tusschen hier en Stavoren is op de been: en gij zoudt al zoo goed kunnen ondernemen, de markt te Bolswart op en neer te draven wanneer het kermis is, als u door gindsche menigte een weg te banen.
Den 1 October 1401 werd die te Bolsward voor zes jaren gesloten, bij een verdrag, waarbij de Friezen tusschen den Wezer en de Lemmer voor zich gunstige bepalingen van vrijheid en rust bedongen, en den Hertog alleen het gebied over Stavoren lieten behouden . Zie deze stukken in het Charterb. 321-325, ook 298. Het kasteel, in 1398 gesticht, schijnt dus toen verwoest te zijn geweest.
Het zonnelicht was over het bruisende, wijde water. Het zonnelicht was in de straten. Doch niet meer speelden de kinderen dezen dag, en de stad was dood. In de stille huizen zaten de menschen, vloek en wrok in de lijdende harten. In hare eenzame woning zat de vrouwe van Stavoren. De dag ging voorbij, en de avond kwam. In het duister wierp een man, in dienst der vrouwe, het lijk in zee.
Onmogelijk was dit, zoo lang de blokhuizen of kasteelen der steden Leeuwarden, Harlingen en Stavoren nog met Spaansche benden bezet bleven, dewijl, bij het minste blijk van opstand, het geschut dezer sterkten die steden groote schade kon aanbrengen.
Gelegen was het op den oever van het Flevus-meer, waarin vele rijke rivieren hun water stortten, de Cuyner, de Vecht, de IJsel, en een stroom van het Rijnwater, komende uit het sticht Utrecht. Geen schooner haven dan die van Stavoren, en de burgers van Holland spraken met afgunst van de fraaie stede, welker schepen talloos waren op de Noordzee.
Dan niet lang hadden zij zich op die reede bevonden, toen de schepelingen een hevige vlam ten noorden van Stavoren zagen opstijgen. "Ha!" riep Willem, die op dit gezicht al zijn moed herleven voelde: "zij houden woord, mijn trouwe Zeeuwen! Hoe is de wind, schipper?" "Nu sedert eenigen tijd stik zuidwest," was het antwoord. "Dan het anker gelicht en op die vuurbaak afgezeild!
In 1288 schijnt hij daartoe eene vergeefsche poging gedaan te hebben; doch in 1292 gelukte het hem, om, met eene vloot over de Zuiderzee gekomen, zijn gezag alléén te vestigen in de koopstad Stavoren, welke zich daartoe zonder tegenstand gemakkelijk liet overhalen, omdat zij voor haren handel daarbij meer kon winnen dan verliezen.
"Ik geloof," zeide Deodaat, "dat hij meer moeite zal hebben om zich door zijn volgelingen te doen gehoorzamen dan onze Graaf." "Ik moet mijn oordeel opschorten," zeide Reinout, de schouders ophalende: "alles gaat hier zoo zonderling en vreemd in 't werk: dit is zeker, dat Adeelen hier te Stavoren als meester heerscht.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek