United States or Caribbean Netherlands ? Vote for the TOP Country of the Week !


De kleine man maakte een afwerend gebaar met de hand. »Wij waren uwe schuldenaars," zeide hij, »zoo beschouwde ik het tenminste, hoewel broeder Bartholomeus het niet uit dit oogpunt beschouwde. Wij waren zelf rijk genoeg. Ik begeerde niet meer. Bovendien zou het ongevoelig geweest zijn om een jong meisje zoo te behandelen. »Le mauvais gôut mène au crime," zegt de Fransche spreekwijze terecht.

Hij ontdekte niets bedroevends of teleurstellends, maar integendeel veel aantrekkelijks en bevredigends, want behalve enkele kleine gemaaktheidjes in spreekwijze en manieren, was Amy even levendig en bevallig als altijd, terwijl zij zich dat zeker onbeschrijfelijk iets in kleeding en houding had eigen gemaakt, dat wij "elegance" noemen.

»Of in de golf van Léao-Tong?" »Ook dit is mogelijk." »Maar waar komen wij aan land?" »Waar de wind ons heendrijft!" »En wanneer?" »Ik kan het onmogelijk zeggen." »Een echt Chinees weet zich altijd te oriënteeren, mijnheer", hernam Kin-Fo op ontevreden toon, een spreekwijze bezigende in het Hemelsche Rijk veel in gebruik. »Op het land, ja" antwoordde kapitein Yin. »Maar op zee, niet!"

Voor jongens kiest men een noten- of appelboom, voor meisjes een pereboom. Is het een goed noten- of appeljaar, dan worden veel jongens geboren; zijn de peren overvloedig, dan komen veel meisjes ter wereld. Ik herinner nog aan de treffende spreekwijze: "zijn levensboom verdort." Zie Is. De baker laat het kind kijken en strijkt daarvoor de gebruikelijke fooien op. En nu, voorzichtig!

Ten gevolge van dit alles heeft er ook in de taal en spreekwijze eene geheele verschuiving van beteekenis plaats gehad. Een aantal woorden heeft zijne kracht verloren, is verlept, verschaald, afgestompt en wij moeten, om vroegere kracht te behouden, ze opflikken met adjectiva, of er uit vreemde talen nieuwe voor in de plaats stellen.

De oudste voorbeelden, welke wij hebben, zijn inscripties, welke in de 1e dynastie thuis behooren, doch dezen zijn te kort, om ons veel inzicht in de taal en spreekwijze van dien tijd te geven. Hierop volgen verscheidene inscripties en eenige weinige geschiedkundige teksten, welke tot de 4e, 5e en 6e dynastie behooren.

Er was klaarblijkelijk niets meer met Athelstane te beginnen; of, zooals Wamba het uitdrukte in eene spreekwijze, welke van den tijd der Saksers tot op ons is gekomen, hij was "een haan, die niet vechten wilde." Cedric had nog slechts twee bezwaren tegen het huwelijk der minnenden te overwinnen; zijne eigene hardnekkigheid en zijn afkeer tegen de Normandische dynastie.

Onmiddellijk achter het woongedeelte loopt in de schuur een dwarsgang en daarop volgt dwars door het huis de koestal, waar de koeien steeds op den mest staan, met den kop naar genoemde dwarsgang. Veel mest te verkrijgen is een belangrijke zaak voor deze boertjes; al vanouds geldt hier de spreekwijze, dat "de mest een tweede Onzen Lieve Heer is".

Wat doet u denken dat hij niet zal komen?" "God gave dat ik mij bedroge! Maar ziet gij niet, Burchard, hoe Robrecht alle moeite aanwendt om door prachtige kleeding, door overdrevene heuschheid en door verfijnde spreekwijze zelfs aan de leenheeren te gelijken? Hij snakt om tusschen de Isegrims als een hunner te worden aanvaard.

Hij sprak nog bijna op het oogenblik, dat de pijl wegvloog, en toch trof die twee duim dichter bij de witte plek op het middelpunt, dan die van Hubert. "Bij het licht des hemels!" riep Prins Jan tegen Hubert, "zoo gij duldt, dat deze landlooper u de loef afsteekt, dan verdient gij de galg!" Hubert had maar ééne vaste spreekwijze bij alle gelegenheden.