United States or Dominica ? Vote for the TOP Country of the Week !
Daar hing 'n noordhollandsch-friesche kap op 'n mutsebol, maar... De deur werd behoedzaam geopend, en 'n onzichtbare hand die om den rand boog, hield Wouter 'n elegant mutsje voor... precies geschikt voor veroveraars, en jongeluî die 't worden willen. Wouter sperde mond en oogen op, en stond daar als 'n verbaasde Term... Wouter's verbazing was gegrond.
Ik zag, dat ik haastig door mijn slaapkamer liep om iets te zoeken of iets te weten te komen: Je weet, hoe het in den droom gaat," sprak zij en als op nieuw ontsteld sperde zij haar oogen wijd open. "En daar in de slaapkamer stond iemand in een hoek...." "Och, welk een onzin! Hoe kan men nu gelooven...."
Mijne woorden klonken als een onbestemd geruisch in zijne ooren; zijne lippen bleven stijf op elkander gesloten. Eensklaps zag hij een balletje opium in mijne hand; zijn strak gelaat nam dadelijk eene vreemde uitdrukking aan; hij sperde zijne oogen wijd open, en sprong als een wild dier naar mij toe. "Geef hier, geef hier!" riep hij.
Êr hêd ik anda Sâxanamarka to thêr burch Månnagârda forda wêst. Thach thêr hêd ik mâr skâmelhêd sjan, as-k hyr rikdom spêrde.
Hij sperde zijn mond open, trok de wenkbrauwen saam en zijn oogen rustten op mij met een uitdrukking, zoo allervermakelijkst, dat ik moeite had om niet in lachen uit te barsten. Heer, Effendi, wie zijt gij? vroeg hij. Dat heb ik u reeds gezegd. Hebt gij de waarheid gezegd? Durft gij mij van liegen te verdenken?
Ik gaf hem daarna een Hagedis, die hij eveneens snuffelend begroette; het diertje liet een heesch gesis hooren, bijna als een Slang, sperde den muil open en sprong wel tien maal op den Marter toe.
Zie, Sir! en dit alles had =ik= gevonden en ontdekt ik, Jack Bobson, een eenvoudig ijsmeester van de Erebus, geheel alleen Jack Bobson, Sir, die hier aan deze tafel met u zit! Gelooft ge mij? »De monsters deden mij geen kwaad. Nu en dan gluurde er een met een oog als eene scheepslantaarn mij aan; maar geen sperde er zijnen muil open om mij en mijne boot op te slokken.
In het eerst durfde bij wel niet goed, uit vrees dat hij dan weer zou blootgesteld raken aan de verontwaardiging van den boer en diens gezin, maar hij kon hier toch niet blijven. Juist sperde Jack zijn mond open om een schreeuw te geven, toen er beweging in den ketting kwam en hij langzaam omhoog ging.
De dame lachte Uilenspiegel toe en sprak: Kunt ge mij zeggen, doedelzakspeler, of de weg, die van Damme naar Dudzele leidt, niet veranderd is? Uilenspiegel bleef voortblazen, schudde den kop en bezag de edelvrouwe. Maar waarom ziet ge mij zoo strak aan? vroeg zij. Doch hij speelde voort en sperde de oogen open, alsof hij voor heur in bewondering stond.
Daar hoorde zij plotseling een scherp-fijn, zacht en innig, voorjaarsverkondend fluiten door de lucht weerklinken. Vóór haar in de treuresch, die het graf naast haar overschaduwde, zat een spreeuw zijn liefdelied te zingen. Wijd sperde hij zijn gelen snavel in de avondzon open, en de tonen weerklonken zonder ophouden uit zijn keel, terwijl zijn vleugels van trillende vreugde heen en weer gingen.