Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 10 oktober 2025
Zie, daar is hij, die geduchte strijder voor het geloof! Hij snelt vooruit en zal den aanval doen.... daar waggelt eensklaps zijn groote blauwe tulband; de dwerg, door zijn drift medegesleept, is verward geraakt in de plooien van zijn lang kleed; hij wankelt op de trap en valt achterover op de hoofden zijner volgelingen, met zijn magere kromme beentjes spartelende in de lucht.
Alle voor den strijd geschikte mannetjes begeven zich naar den rand van de rots, en kijken oplettend naar beneden in het dal om het gevaar nauwkeuriger te leeren kennen; de jongen zoeken bescherming bij de ouderen; de kleinen gaan aan de borst van de moeder hangen, of klimmen ook wel op haar rug; de geheele troep stelt zich in beweging, en snelt, op alle vier loopend en springend, heen.
"Och, laat me.... dan.... nú.... met vrede Barend," is Suzes antwoord, door 't schreien belemmerd, en op hetzelfde oogenblik klinkt het in de gang: "Suze, waar ben je?" en het meisje, dat de stem der danslustige Dorothea herkent, grijpt Flitz bij de hand; schuift hem de roepende te gemoet, en snelt zelve de donkere gang in.
De Engelsche vlag wappert van de Dover Lass, en het schip snelt naar den mond der Schelde, Vlissingen voorbij, want Guy wil hier niet stilhouden, uit vrees voor Spaansche oorlogsschepen. Den volgenden avond werpen zij het anker uit te Harwich, waar de klokken vroolijk luiden. "Welkom in Engeland!" roept Guy uit en brengt zijn vrouw aan land.
En het Moorsche meisje, dat alles met gespannen belangstelling heeft gadegeslagen, snelt toe en brengt haar een beker vol. Terwijl Hermoine drinkt, fluistert zij: "Naar de landingsplaats, waarschuw de booten de Engelsche booten!" Een flikkering in de schrandere oogen van het Moorsche meisje duidt aan, dat zij het begrijpt en zij verlaat het vertrek met den beker in de hand.
Zijn raderen zijn vaste wolken, blauw En goud, de geesten van den donderstorm Stapelen zulke op den verlichten zeevloer, Wanneer de zon daaronder snelt; zij wentlen, Bewegen, groeien aan, als door een wind Die hen inwendig drijft. Er binnen in Zit een gevleugeld kind, met wit gelaat Gelijk de witheid van de heldre sneeuw.
Hij snelt op haar toe en fluistert: "Is het voor eeuwig?" "Eeuwig? Hoe plechtig!" en zij tracht te lachen. "Neem dit als een herinnering!" en van haar vinger een ring trekkende, waarin één vlammende robijn is gevat, laat zij dien vallen in zijn hand en verdwijnt. En als hij zich omkeert, ademt hij zwaar en diep, als werd zijn borst verruimd door een flikkering van hoop.
In de hevigste onrust staat Philip Helmond eenige oogenblikken later bij de kleine sofa, waarop de oudere broeder als wezenloos neerligt. Philip ziet naar de deur. Hij vergat haar te sluiten. IJlings snelt hij terug naar de deur, luistert, en draait den sleutel om. Maar nu, wat moet hij beginnen?
Ik word reeds een schepper, En leg de kracht van mijn leven in den omwikkelden schoot der duisternis. Dit mijn lied is niet het lied van den sleur, Het vraagt onverwacht, het snelt op en daalt af, maar brengt altijd nader; Dat is een gedrukt en gebonden boek maar wat is de drukker, wat is de drukkersjongen? Een welgeslaagde fotografie maar uw vriend of meisje teeder en vast in uw armen?
Deze glans moet volstrekt van electrieken aard zijn; bovendien, zie maar eens, het verandert van plaats, het beweegt zich naar voren ... naar achteren ... het snelt naar ons toe!" Een algemeene kreet verhief zich van het fregat. "Stilte," beval de kapitein, "het roer in den wind, achteruit!"
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek