Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 23 oktober 2025
Met een kreet van angst vloog hij uit den theetuin weg, zwom de rivier over en verborg zich binnen in de groote klok van den tempel. Kiyo hief haar tooverstaf op, mompelde een tooverformulier, en in een oogenblik veranderden het liefelijke gelaat en de schoone gestalte van het meisje in die van een drakenslang, die siste en vuur spuwde.
Toen kapitein Hansen de lont aanstak en den vischhaak in den lendendoek van een van de inlanders sloeg, werd die inlander overvallen door een zóó hevig verlangen naar het vaste land, dat hij vergat zijn lendendoek te laten afglijden. Hij vloog naar voren. De lont knetterde en siste achter hem aan, en bij iederen sprong dien hij maakte namen de nikkers bij dozijnen hun duik over het prikkeldraad.
De namen van die muziekmakers worden wèl genoemd, viel Cecilianus Martialis in de rede. .... Wèl genoemd, kwam ouder broêrtje nijdig na. Daarna, lazen zij alle drie, dichter, dominus, boekhandelaar: DE KOFFER, Mimusspel van Publilius. Gespeeld door den beroemden Latinus.... Latinus wordt oòk al genoemd! siste nijdig Cecilius; broêrtje siste dadelijk na.... En....
»Dat zal ik niet vergeten, Alice," siste de jonge officier met verbeten woede tusschen de tanden. »Gilbert," hernam miss Alice met aandrang, »Gilbert... belooft gij mij, dat gij u zelven meester zult blijven tegenover Texar?" »Mij zelven meester blijven!..." riep Gilbert uit, wien de naam van den Spanjaard reeds van razende woede deed verbleeken.
Vlak naast hem zat een eekhoorn, maar ze schenen elkaar niet te zien. Nu stroomde het vuur het dal in. Het siste en dreunde als een bruisende storm. Door den rook heen was het te zien, hoe de vlammen van den eenen boom op den anderen sloegen. Eer een de vlam vatte, werd hij eerst in een dunnen rooksluier gewikkeld, dan werden alle naalden tegelijk rood, en dan begon hij te knetteren en te branden.
Na verloop van eenigen tijd zag hij den handelaar met vluggen tred terugkomen in gezelschap van eene gekleurde vrouw, die een klein kind op den arm had. Zij was zeer fatsoenlijk gekleed en werd gevolgd door een kleurling die haar koffertje droeg; en zoo kwam zij de plank over en op de boot. De klok luidde, de stoom siste, de machine stampte en hijgde, en de boot voer weder af.
Toen richtten zich de zwarte haren van de oude als stekels op, haar gloeiend-roode oogen glansden vol hellevuur en terwijl zij de puntige tanden in den wijden muil vast opeen beet siste zij: „flink, flink er op los maar, vooruit, vooruit,” en lachte blerrend vol hoon en spot en drukte de gouden vaas vast tegen zich aan en wierp daaruit handenvol glinsteraarde op den archivaris, doch zoodra de aarde den slaaprok raakte, verwerd zij tot neervallende bloemen.
"Ik heb geen enkel oogenblik geslapen!" siste Silas Toronthal meer dan hij sprak. "Niet?" "Neen, geen enkel. Hebt gij kunnen slapen?" vroeg de bankier woest, terwijl een zweem van afgunst zijn gelaat ontroerde. "Zeker heb ik kunnen slapen. Maar ... des te erger, Silas Toronthal, des te erger voor u." "Waarom? Zeg mij, waarom des te erger voor mij en niet voor u? Dat wil en moet ik weten."
En Jan aanziende vervolgde hij met een grijnslachje, dat hem erg leelijk maakte: »Wel kijk, daar hebben we Jan van de dievenfamilie ook. Je moogt wel op je porte-monnaie passen, Dorus.» Ik zag, dat Jan doodsbleek werd en de vuisten balde. »Dat is laster, gemeene laster!» siste hem tusschen de lippen door.
En plotseling weer gebiedend, kort en ruw: "Ala toe,... da geld, hè ... afgeven!" "'K 'n hè 't niet! en al ha 'k het ge 'n zoe 't nie krijgen!" krijschte zij. De stok siste, in een woesten zwaai; en met een korten knak kwam de slag half tegen haar hoofd, half op de leuning van den stoel terecht. "Sloeber! kreet ze.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek