Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 19 juni 2025
Helgi antwoordde haar: "Het is uw werk, Siegrune, dat Helgi zou koud is en zoo met bloed beloopen. In slapelooze nachten weent gij heete tranen, die druipen als bloederige droppels op mijn borst. Wij kunnen nog wel ooit kostbare dranken drinken, al ging ons leven ook verloren, maar niemand moet ons beklagen, al ziet hij ook de borst met wonden overdekt.
In Bandland viel dezen morgen de edelste held, die ooit op aarde geleefd heeft." Siegrune antwoordde: "Als vloeken vallen op u neer alle eeden, waarmede gij aan Helgi trouw hebt gezworen: bij den vlammenden lichtboog van den regen en bij de harde rotsen van de zee. Stil zal het schip staan, waarop gij zult varen, hoe hevig de wind ook waaien moge.
Siegrune ging naar den heuvel, waar Helgi was, en zeide tot hem: "Ik ben zoo blij, dat ik weer bij u ben, als Wodans hongerige raven, die op bedauwde landen lijken vinden. Laat mij u kussen, mijn levenlooze koning. Helgi, wat zijn uw haren nat van vochtigen dauw, wat is uw borst met bloed beloopen, wat zijn uw handen koud, mijn held. Zeg mij toch hoe ik u kan wreken."
Kort daarna stierf ook Siegrune van het vele verdriet, dat zij dragen moest. In oude tijden geloofde men, dat menschen ooit wedergeboren werden, maar nu wordt dit bijgeloof genoemd. Van Helgi en Siegrune verhaalt men ook, dat zij wedergeboren werden, en dat hij Helgi, Hartingdooder, genoemd werd, en zij Kara, dochter van Halfdan, zooals het in de Karaliederen is bezongen. En zij was Walkure.
Toen liet Helgi de zeilen strijken van de hooge masten, maar boven op de wolken verscheen Siegrune, bedaarde den storm en het woelende water en redde de schepen van den koning, toen zij dicht bij Rotsenland gekomen waren. Rustig zeilde de vloot door den avond verder en naderde Schildhoogte, Daar zaten op een berg de zonen van Grijswolk en zagen hoe de schepen recht op hun land aanhielden.
Op zekeren dag nu vond Band zijn zwager Helgi in een groot bosch, dat Bandland heette. Daar doorstak hij Helgi met de speer. Toen reed Band naar den Liefdesberg om aan Siegrune de tijding van Helgi's dood te brengen. En hij zeide tot haar: "Het is een groot verdriet voor mij, zuster, u het leed mede te deelen, dat ik u aandoen moest.
Hoog boven allen stak haar Helgi uit, zooals een esch uitsteekt boven doornestruiken, of zooals een vlugge reebok springt hoog boven alle dieren, dat zijn gewei, met dauw bedekt, tot in de wolken schittert. Een hooge grafheuvel werd over Helgi geworpen. Op zekeren avond ging de dienstmaagd van Siegrune naar dezen heuvel, en zij zag daar, hoe ook Helgi zelf met vele mannen naar den heuvel reed.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek