Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 7 mei 2025
Het lag aanvankelijk in mijn plan, daarmede mijn "gedenkschriften" van Sherlock Holmes te besluiten en niets te zeggen van de gebeurtenis, die een leegte in mijn leven heeft gebracht, welke na een tijdsverloop van twee jaren nog niet is aangevuld.
Ik wierp er een haastigen blik overheen, waarbij ik niets dan betuigingen van bewondering van den Franschman voor »den eenigen Sherlock Holmes" opmerkte. »Hij spreekt gelijk een leerling tot zijn meester," zeide ik. »O, hij schat mijn hulp te hoog," zei Sherlock Holmes, »hij bezit zelf groote gaven. Hij heeft twee van de drie eigenschappen die voor den werkelijken detective vereischt worden.
De eerste maand Juni na mijn huwelijk was voor mij merkwaardig door drie belangrijke gevallen, waarin ik het voorrecht had, Sherlock Holmes in zijn nasporingen ter zijde te staan en zijn methode van onderzoek te bestudeeren.
Gij zijt dus Miss Morstan. En deze heeren?" »Deze is Mr. Sherlock Holmes, en deze Dr. Watson." »Een dokter, hé?" riep hij opgewonden, »hebt gij uw stethoscoop bij u? Zou ik u mogen verzoeken, zoudt gij zoo vriendelijk willen zijn? Ik twijfel ten zeerste aan mijn hart-klep; indien gij de goedheid zoudt willen hebben.
Sherlock Holmes wreef zich van pleizier in de handen en ik zag onzen cliënt verbaasd aan. "Ge moogt wel verbaasd kijken, Dr. Watson, maar het is waar, wat ik zeg. Toen ik den anderen kwant in Londen sprak, en hij bij de voorspelling lachte, dat ik niet naar het kantoor van Mawson zoude gaan, merkte ik op, dat zijn tand op dezelfde wijze was opgevuld.
Het boek en de pijp van mijn metgezel lagen naast zijn stoel, maar hij was afwezig. Ik keek rond in de hoop een briefje te vinden, doch er was er geen. »Ik veronderstel dat Mr. Sherlock Holmes is uitgegaan," zei ik tot Mrs. Hudson, toen zij naar boven kwam om de luiken te sluiten. »Neen, sir. Hij is naar zijn kamer gegaan."
Met een zwaar hart neem ik de pen op om deze laatste woorden, waarin ik de wonderbaarlijke geestesgaven boekstaaf, waardoor zich mijn vriend Sherlock Holmes onderscheidde, neder te schrijven.
»Hier is aardig wat te doen!" riep hij met een heeschen neusklank, »maar wie zijn dit? Wel, het huis schijnt even vol te wezen als een konijnenhok!" »Mij dunkt dat gij u mij wel moet herinneren, Mr. Athelney Jones," zeide Holmes kalm. »Wel, dat spreekt van zelve!" schreeuwde hij, »het is Mr. Sherlock Holmes, de theorist. Herinner je eens!
Sherlock Holmes daarentegen faalde geen enkelen keer en hij prevelde de namen der squares zoowel als die der straten en stegen. »Rochester Row," zeide hij, »nu Vincent Square. Nu komen wij uit bij de Vauxhall Bridge Road. Wij houden waarschijnlijk de zijde der Surrey. Ja, dat dacht ik wel. Nu zijn wij op de brug, gij kunt van tijd tot tijd de rivier zien."
Stemt gij in mijn verzoek toe, dan zal ik ze u waarschijnlijk vertellen. Ik ben nauwelijks van een ziekte hersteld; negen weken lang heb ik zenuwkoortsen gehad en nog ben ik zeer zwak. Zoudt ge denken, dat uw vriend Sherlock Holmes genegen is met u bij mij te komen? Ik zou gaarne van hem vernemen, wat hij van de zaak denkt, ofschoon de autoriteiten mij verzekeren, dat er niets meer aan te doen is.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek