United States or Ukraine ? Vote for the TOP Country of the Week !


In den geheelen aard van de zaak was ook iets, dat haar scheen te verlammen. Het was belachelijk zooveel te zeggen te hebben, en zoo weinig te kunnen zeggen. Niet dat Beatrice er minnebrieven van had willen maken dat was nooit bij haar opgekomen, maar zij had willen schrijven, zooals zij met elkander gesproken hadden.

Nadat Mevrouw Jennings dus met haar was meegegaan naar de ziekenkamer, om zelf te zien, dat alles goed bleef gaan, liet zij haar daar alleen met hare taak en hare gedachten, en ging naar haar eigen kamer, om brieven te schrijven, eer zij zich ter rust begaf. De avond was koud en stormachtig.

Het schrijven was haar van begin af een zelf-bevrijding. Zij is heel gereserveerd en uit zich moeilijk. Vandaar dat ze trachtte, dit in haar werk te doen. Al vrij jong had zij verwantschap gevoeld met Heine en met Multatuli. Hun anti-conventionalisme, hun speelsch vernuft, hun afkeer van dwang vonden weerklank bij wat leefde in haar zelf.

Met een kermenden zucht stond hij op, ging naar de ververschingkamer en dronk twee glazen brandy achter elkaar leeg. Het geestrijk vocht had uitwerking op hem; nu kon hij schrijven. Snel krabbelde hij op een vel papier: "Ik ben wegens een zaak van gewicht uit de stad geroepen, en zal waarschijnlijk niet vóór Donderdagochtend terugkomen. Zorg dat Effie goed wordt opgepast.

Niet anders of den Keijser moest aanden Coninck om haer schrijven, alsdan wel bij ons souden geraaken, alsoo den Coninck sulcx niet soude durven weijgeren, door dien den Keijser jaerlijcx sijn verdreven volcq wedersent. Of wij wel meer weggeloopen waren en waerom ons 2 mael misluckt is.

En wil je me nu nog schrijven dat is goed maar verwacht niet meer dan 2 per jaar, die ik dan zal beantwoorden. Dat is correspondentie genoeg tusschen ons en u, dan weet ge toch zoo nu en dan hoe het ons gesteld is en wij weten dan meteen dat Jors nog leeft ja of Neen en waar hij zich bevind. En eindig nu na uw ook vast een goed jaar 1908 te hebben toegewenscht.

Men heeft zich somtijds op één enkele uitlating in het heftigste en meest onbeheerschte zijner werken beroepen, om hem socialistische neigingen toe te schrijven, die hem volkomen vreemd waren.

Men ziet eenvoudig door het leven gevormde lieden bekwaam voor hun vak, met groote kennis en degelijk oordeel, die niet kunnen lezen en schrijven, en daarentegen personen die dit wel kunnen en ten gevolge hiervan geen nieuwe kundigheden hebben verworven."

Men kan niet veel meer uitvoeren, als men vijf en twintig jaar gediend heeft. En bovendien, ik weet niet eens, of zij nog wel in leven zijn. Hebt gij hun dan nooit geschreven? Welzeker! Ik heb hun twee brieven gestuurd, maar nooit antwoord gekregen. Of zij zijn dood, of zij hebben het zoo arm, dat zij geen tijd hebben aan schrijven te denken. Waar moet ik dan heen?

Ik vertelde, dat Isabella na de beide brieven gelezen te hebben in lachen was uitgebarsten, zeggende: "Op mijn woord, de brieven hebben een fraaien stijl, ik moet bekennen, dat anderen minder geestig schrijven." "Zij redt zich er goed uit," riep mijn meesteres uit, "het is bepaald een coquette van het ergste slag."