Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 24 november 2025
Wat moest dat een lange brief zijn, dat hij nu nog niet in het zicht was! Plotseling werd zij door een onverklaarbaren angst aangegrepen doch zij legde dien zelf uit als een gevolg van haar groot verlangen. "Vader schrijft veel te lang," zeide zij tegen Helle. "Nu schijnt de zon bij hem het venster in. Ik begin jaloersch te worden op de zon. We zullen naar huis gaan en eens op de ruiten tikken."
Hij, die deze regels schrijft, heeft zelf in de mulle glooiing van deze hoogte, bij 't omwroeten van 't zand, de overblijfselen van den hals eener bom gevonden, half verteerd door de roest van zes en veertig jaren, en stukken oud ijzer, die als vliertakjes tusschen zijn vingers braken.
Zoo schrijft mij een onzer edelste mannen, die evenmin er tegen opziet zijnen naam te noemen als de berigtgever van de in bijgaanden brief opgeteekende daadzaken. Waarde Ds.! De laatste uwer vragen kan ik nu bepaald beantwoorden.
Heeft een volk zijn glanspunt bereikt en zijne taak volbracht, dan sterft het òf zijn eigen dood, òf door toedoen van een ander volk, dat zijne plaats inneemt, zijne macht erft en nieuwe namen schrijft op zijne monumenten. Dat is de geschiedenis.
Zoo? zei Martialis glimlachende. Natuurlijk! Wie kent Martialis niet, den epigrammen-dichter. Nou, u schrijft er venijnige.... Las jij ze dan....? Of ik ze las! loog Cecilius, bang, dat Martialis hem er een vragen zoû te reciteeren....
Maar dit was den knaap nog niet genoeg: met de vernielzucht, kinderen eigen, draafde hij nogmaals het veld in, en trok een aantal prachtige, jonge zonnebloemen af, die bijzonder naar zijn' zin waren...." In Les Avants bleven zij overnachten. Na de bestijging van een' berg, schrijft Tolstoi de volgende gedachten neer: "16/28 Mei 1857.
Laat ik nog slechts het psychologische dezer verkerstening in herinnering brengen. "Naast onwankelbare eenheid der groote en heilige beginselen", schrijft Dr. Gisb. Brom, "een onuitputtelijke verscheidenheid en plooibaarheid van vormen. Een Procustus-bed bleef haar ten allen tijde vreemd.
Schrijft gij alles op, wat gij ziet? Niet alles, maar alleen wat belangrijk is. Maar wat is belangrijk? Wat mijn denken en mijn gevoel meer dan gewoon bezig houdt. Bij voorbeeld, als gij een bizonder goed mensch ontmoet? Ja, die komt in mijn boek. Of een ergen deugniet? Ook dien beschrijf ik, opdat de lezers hem zouden kennen en verafschuwen. Hij trok een bedenkelijk gezicht.
Zij vragen een schrijver altijd waarom hij niet schrijft als iemand anders, of een schilder waarom hij niet schildert als iemand anders, en begrijpen niet dat iets dergelijks doen niet kan samengaan met het wezen van een kunstenaar.
En Guy bewondert den koopman, terwijl hij dit schrijft, want het handschrift van den patriot Jan Olins is zoo ferm en gelijkmatig, alsof het gedrukt was. "Zend de papieren terstond naar het douanekantoor," fluistert Guy.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek