Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 4 mei 2025
Het is waar, ik spreek nooit als ik werk en ik luister dan ook niet, en dat moet heel vervelend zijn voor mijn ongelukkige modellen. Ik verzoek je vriendelijk te blijven. Maar hoe dan met mijn afspraak? De schilder lachte. O, dat komt wel terecht. Ga weêr zitten, Harry. En Dorian, ga jij nu weêr op de estrade, beweeg je niet en luister niet te veel naar Lord Henry.
Je hebt je kunst meer lief dan je vrienden. Voor jou ben ik niet meer dan een bronzen beeld. Niet eens zooveel misschien. De schilder zag hem met verbazing aan. Het was niets voor Dorian zoo te spreken. Wat was er gebeurd? Hij scheen zeer boos, zijne wangen gloeiden. Ja, ging hij voort. Voor jou ben ik nog minder dan die ivoren Hermes of die zilveren Faun.
Zij wist dat de schilder Leonax, Barine's vader, in het hart van haar gezellin een bijzondere plaats had gehad, maar daarom behoefde zij toch niet partij te trekken voor de vrouw die haar, haar eigen nicht, den man ontfutseld had, dien zij haar tante wist daarvan van haar kindsheid af had liefgehad.
Wat een schilder moet men wezen, om zoo, spelend weg, in een portretstukje een aardigheidje te vertellen, en het dan zoo te doen, dat de beschouwer heelemaal de klus kwijt raakt. De Anatomische les heeft hiervan ook wel een tikje weg, zooals we zullen zien.
Alles ziet 'er nog nieuw en frisch uit; want het is nog geen jaar geleden, dat het gebouw voltooid is. Den 27 dezer zag ik bij den Heer Lacour, voornaam schilder alhier, en correspondent van het Instituut te Parijs, eenige fraaije schilderijen en teekeningen.
»Een pianist! Liszt, misschien?" »Wel neen! ik spelen ten aanhoore van zoo'n meester! Neen, 't is maar een schilder, en daarom reken ik er op dat hij geen al te strenge beoordeelaar zal zijn van mijn talent." »Een schilder? Ik heb ergens gelezen, dat Gudin in den Haag wordt gewacht."
En hij weet nu tevens, dat diens zenuwgestel is aangedaan door de vrees voor ontdekking, waarin hij aanhoudend verkeert. Toch komt hij rond voor zijn meening uit. "Ik haat iederen Spanjaard, edelman of boer, omdat ik een broeder heb, die in de gevangenis van de Inquisitie op Hispaniola zit. "Arme jongen!" mompelt de schilder met een lichte huivering. "Op Hispaniola! dat is een heel eind weg!"
Maar het is voor mijn vaderland, dat ik een leven vol onrust leid, met het zwaard van Damocles steeds boven mijn hoofd." Guy behoeft den schilder slechts aan te zien, om te weten, dat hij de waarheid spreekt.
Al loopende las zij den brief, dien de schilder haar geschreven had, nog eens over, en onwillekeurig maakte een gevoel van droefheid zich van haar meester. Doch dat duurde slechts een oogenblik.
»Ja, Piet! gij hebt wel gelijk, dat Snibs klinkt niet mooi voor een schilder van de romaneske school, zooals jij dat noemt."
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek