Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 23 mei 2025
Ja, ik wist wel, dat de Jonker niet zoolang voor niet met mij gekegeld had." "'t Is meer geluk dan wijsheid," zeide de Baron. "Kom, Jonker!" vervolgde hij, zich tot Scherpenzeel wendende, lachende: "gij zijt tot nog toe de bol. Toon uw kunst nog eens, opdat de knaap niet denke, dat hij, omdat hij uit verre landen komt, ons allen de baas is."
En tevens, vooral ook in den form zele, zeel, maakt het deel uit van vele nederlandsche plaatsnamen: Oldenzaal b. v. stad in Twente, en Oudezeele, dorp in Fransch-Vlaanderen; beide namen leveren slechts een verschil op in tongval. Verder in Scherpenzeel, zoo heeten twee nederlandsche dorpen, een in Friesland, en een in Gelderland op de Feluwe; Loenderzeel, Bissezeele, enz.
Van de aanwezige gasten hadden de Jonker van Scherpenzeel en Botbergen tot nog toe het meeste voordeel behaald: de eerste omdat hij goed, de laatste omdat hij buiten zijn eersten misworp, gelukkig gespeeld had. Toen nu Joan zou spelen, zagen al de omstanders scherp toe, omdat zij, na Boukes gezegde, een meesterlijken worp verwachtten.
Met veel plechtigheid naderde Bouke het gezelschap, zooras het de kegelbaan nadertrad, haalde de dobbelsteenen voor den dag en reikte ze den Jonker van Scherpenzeel toe, die, na geworpen te hebben, ze aan zijn buurman overgaf en zoo vervolgens. Bouke teekende de geworpen getallen op en liet de gelijkstaande weder overgooien, totdat elk zijn nommer had.
"Gij zijt bijster stil vandaag, Ambtman!" zeide Reede: "hapert er wat aan? of smaakt u mijn wijn niet?" "Het gastereeren deugt mij niet," zeide Mom: "ik ben geen man, die voor festijnen geschikt is; en ik wensch gaarne een juist oog te behouden, om den kegel niet mis te raken," voegde hij er glimlachend bij. "Ei! ei!" zeide de Jonker van Scherpenzeel: "dat is geen echt spel.
Scherpenzeel stelde zich in postuur, keek en mikte lang, en was even gelukkig als Joan: en Botbergen, die het laatste nommer had, wierp insgelijks den koning om. Nu moesten zij drieën, volgens de wet van 't spel, weder overspelen, om te zien wie den algemeenen inleg en de boeten, bij dezen toer betaald, zou ontvangen.
Even achteloos als de vorige reis, deed Joan den bal over de baan rollen, en wierp, evenals de vorige reis, den koning om. "Zie mij zulk een geluksvogel eens aan!" riep de Jonker van Scherpenzeel uit: "hij raakt slag op slag, zonder er eens naar om te zien." Hij speelde; maar zoowel hij als Botbergen misten hun worp en Joan werd als overwinnaar begroet.
Laat ons eens zien of UEd., die niet gedronken heeft, scherper gooien zult dan een van ons allen," zeide de Jonker van Scherpenzeel. "Gij ziet, van dat weinigje beef ik reeds," zeide Mom, en wierp den bal wel een voet buiten 't spel. Met ongelijk gevolg speelden diegenen, die na hem kwamen.
Nu moest hij bij den volgenden toer het eerst spelen. "Het is waarlijk voor goede spelers geen kunst," zeide hij, "om te werpen wie de meeste kegels omwerpt. Men moet te voren bepalen, welke kegels men om moet werpen. Zoo spelen de Franschen en Brabanders dit spel." "Dat heb ik nooit gehoord," zeide Scherpenzeel; "doch ik wil gaarne gelooven, dat het daardoor nog belangwekkender wordt."
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek