Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 8 juni 2025
Een groep kinderen, waaronder hij Marretje herkende, zat onder de kastanjeboomen met een mengeling van bewondering en vrees te kijken naar de kunsten, welke de hansworst van Barbanera, op het gras gezeten, aan meester Cezar verrichten liet. Kort bij hen liepen het paard en het grauwtje in goede eendracht naast elkaar en scheerden het jeugdige gras, dat langs den weg groeide.
De man kikte niet, zag norsch naar het grauwe water dat midden in den stroom opschuimde als zog van den overzetter. Meeuwen scheerden rakelings over de baarkens. Snepvangers was niks op zijn gemak. Hij probeerde het nog eens: Een schoon uitzicht op de Schelde... Vindt ge dat, zei Willems, dan moet ge maar goed zien en van de gelegenheid profiteeren.
Hier de liefelijke kalmte der uitgestrekte watervlakte, daar de woeste grootschheid der ontbonden natuurkrachten; hier de zachtkens kabbelende golfjes aan den oever, daar de vrijgelaten bruisende watermassa's. Kinderen speelden aan den kant, zwaluwen scheerden langs de oppervlakte, witte zeilen gleden over den vloed en jonge menschen waren aan 't spelevaren in slanke roeibootjes.
"Wat zaagt gij, toen gij het zwaard in het meer wierpt?" vroeg hij terstond, en Bedivere, die op deze vraag was voorbereid, antwoordde rustig: "Sire, ik heb niets gezien dan eenige vogels, die langs het watervlak scheerden en geen ander geluid vernomen dan het kabbelen der golfjes tegen den oever."
Zij stuurden in gezelschap zonder elkander uit het oog te verliezen. Men zou ze hebben kunnen aanzien voor een troepje groote zeemeeuwen, die met uitgestrekte vleugels langs de wateren scheerden. De toestand, waarin de zee verkeerde, begunstigde de beweging zeer. Geen enkele golfslag verstoorde de lange en kalme golving harer oppervlakte.
Maar toen ze de slotakkoorden had neêrgestoten in volle vuur, en ze, met een zekere koude door de leden, opstond en zich met een "dankje wel" naar Jozef keerde, toen had ze hem bleek en aangedaan zóo vlak achter haar vinden staan, dat haar haren langs zijn wang scheerden, en, onder het handgeklap en de bravo's van de menschen, had hij heel zachtjes tegen haar gezeid, dat hij zooveel van haar hield.
Rakelings scheerden de stralen van het lage licht langs den grond, steentjes en dorre magere grassprieten merkend door vurigen schijn, kuilen en gaten gevuld latend met een guur en paars duister.
In de tuinen, in het kreupelhout langs den weg, in de hooge boomen, overal hoorden wij het tjilpen der vogels en voor ons uit scheerden van tijd tot tijd de zwaluwen langs den weg, om het een of ander onzichtbaar mugje te vervolgen.
En zonder vermoeienis, van-zelf bewegend, walsten ze door, gedragen door de muziek, de weekslepende Myosotiswals; opgewonden, half-bedwelmd door den dans, zweefden ze, scheerden ze over den dansvloer, licht als een droog blad dat snel draaiende wegwaait over den harden bevroren grond.
Plotseling stortten zij dan met donderend geraas als een samenhangende massa, als een levende stroom naar beneden, schoten dicht aaneengesloten volgens golvende banen en scherphoekige lijnen vooruit, daalden tot op den bodem af en scheerden zich daarlangs met onvergelijkelijke snelheid, stegen vervolgens loodrecht omhoog, als een kolossale zuil, en ontwikkelden zich, nadat zij de gewenschte hoogte weder bereikt hadden, tot een lijn, vergelijkbaar met de kronkelingen van een onzaglijk groote Reuzenslang.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek