United States or India ? Vote for the TOP Country of the Week !
Sei nich bös und schick digh d'rein!, speelden harmonica en viool; bomketel, trom en triangel hielden goed de maat en op die slepende wals uit "Der Obersteiger" walsten in langzaam deftig tempo de soldaten met de stokers en de matrozen. Stijf als staken, rechtop, elkander vasthoudende als waren zij van porcelein, draaiden ze langzaam en voorzichtig rond.
Maar eindelijk viel Anna met een schok terug in zijn arm. "Ik kan niet meer," zei ze, lachend, licht hijgend, en ze vielen neer op een paar stoelen in een hoek van de zaal. Anna wuifde hun beiden koelte toe met haar waaier. Daar kwamen Mimi en André aan. Ze dansten goed, ze dansten heel goed samen, alleen ze hield haar bovenlijf wat te veel voorover, bijna raakte haar wang André's schouder. Hun voorbij walsten ze, draaiend, ruischend. En onophoudelijk zwierden andere paren aan, de heele zaal was in walsgolving, de muziek walste door de zaal, 't was
Waarom maar zoo niet door te walsen, hè Freddy altijd door? Tot je dood ging... Zij lachte en antwoordde iets, maar hij hoorde niet wat. Hij droomde nog, dat zij walsten!
En zonder vermoeienis, van-zelf bewegend, walsten ze door, gedragen door de muziek, de weekslepende Myosotiswals; opgewonden, half-bedwelmd door den dans, zweefden ze, scheerden ze over den dansvloer, licht als een droog blad dat snel draaiende wegwaait over den harden bevroren grond.
Het gansche troepje trok binnen in het drankhuis op den hoek ... Fransken betaalde een rondeken, en nog één, en nog één ... Onderwijl walsten getuigen en bruid de stoelen omver ... Ze werden al lustiger en lustiger: hunne oogen schitter-straalden van danige jolijt ... willen of niet moest Geerten omtollen met Käthe ... "'nen Redowa," kondigde de harmonicaspeler aan ...
In een oogenblik was de tafel zoo ver mogelijk in een hoek geschoven, waren de stoelen uit den weg gezet, en walsten de paren door de kamer, terwijl Sneeuw, die niet dansen kon, met veel geweld, maar gelukkig maatvast, de vals uit den Mikado te schreeuw-zingen stond: De bloemen, die bloeien in Mei, ja, ja, De bloemen, die bloeien in Mei!
Daar knakten de takken der boomen, En zeiden de stammen vaarwel, En zwierden als dansende spoken, En speelden een wonderlyk spel. Daar vlogen de pannen der daken, En namen hun deel aan het feest. De schoorsteenen bogen deemoedig, Als waren zy hoflui geweest. De molens vergaten het malen, En noodden de boomen ten dans, En walsten met hunne beminden Op hun muren en wallen en schans.
En hij pakte den draaier vast en draaide er mee dat het orgeltje er bijna van kraakte! De vrouwen walsten opnieuw en de kinderen mee. Pallieter was gelukkig, en met luide stem zong hij mee de voos van 't lustig lied. Pallieter zag alle uren van den dag de lucht in, om er wolken te vinden die sneeuw zouden strooien.