Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 16 mei 2025
Dolf van Attema was op zijne wandeling na den eten aangegaan bij de zuster zijner vrouw, Cecile van Even, op den Scheveningschen weg, en hij wachtte in den kleinen voor-salon, wandelend tusschen de rozenhouten meubeltjes en de vieux roze moiré cauzeuses met de drie, vier groote passen, waarmeê hij de nauwte van het vertrekje telkens en telkens scheen over te meten.
Toen de onderhandelingen waren afgeloopen, waarbij ik hun menigen goeden dienst deed door den invloed, dien ik nu had, of ten minste scheen te hebben, aan 't hof, brachten hunne Excellenties, die in 't geheim onderricht waren hoezeer ik hun vriend geweest was, mij een formeel bezoek.
Maar nu scheen Else wezenlijk ziek te gaan worden, en als 'n zware druk voelde ze de verantwoordelijkheid van 'n zieke aan háár zorgen alleen toevertrouwd. "Ik zou zeggen, dat je nu geen koorts hebt," zei ze overleggend, "of ten minste minder; maar dat komt, omdat 't ochtend is. De kramp in je maag is óók weg, hè? Laat je tong eens zien?
Hij scheen mij een goede man en stelde mij dadelijk voor aan senora Egénia, zijn vrouw, en de jonge Gabriella, zijn dochter. Ik maakte eenige complimentjes en sprak in zeer fraaie woorden over allerlei nietigheden.
Onbeweeglijk scheen Raesfelt op zijn plaats gespijkerd, terwijl zijn oogen strak en stijf op het voor hem liggend papier gevestigd bleven, zoodat hij veel geleek op een dier aangekleede gedaanten, welke in het Amsterdamsche doolhof voor den vanouds gestelden prijs van een stuiver zich hedenmiddag te vier uren laten bezichtigen.
Het scheen dat zijn draver in zijn smart deelde; want het dier liet onachtzaam het hoofd hangen. Ongetwijfeld hebt gij in de vurigste jaren uws levens een vrouw bemind, uw ogen hebben op het wezen van een schoon beeld gerust, en uw hart heeft aan het gevoel der min meer kracht ontleend om sneller te jagen en inniger te aanbidden.
Leo Tolstoi werd opgevoed in een patriachaal-aristokratischen, op zijne wijze godsdienstigen, kring. Zijne gevoelige kinderziel nam altijd op wat hem het mooiste scheen en hij was oprecht godsdienstig. Maar deze gewoonte-godsdienst vervloog bij de eerste kennismaking met het geloof der rede.
Zoohaast de trein opnieuw in beweging kwam scheen alleman te verademen. Zij komen niet eens zien, zei Snepvangers. Duurt het nog lang voor we aankomen? Informeerd een der meisjes. Gaat gij zoo samen terug? vroeg Snepvangers Ja, mijnheer en Madame vertrekken naar Engeland... en wij moeten op het huis gaan passen... Schoon volk, misprees Snepvangers.
Hunne rijzige schaduwen vertoonden zich bevallig, maar scherp geteekend tegen de wit houten omrastering, die zich in dat kale landschap verhief. Nu Cyprianus het jonge meisje ingehaald had, scheen hij over zijne eigene daad verwonderd en zweeg thans besluiteloos. "Hebt gij mij iets te zeggen, mijnheer Méré?" vroeg zij belangstellend.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek