Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 16 mei 2025
Maar, mijn vader," ging ik verder, "laat ons eindigen, mijn kameraden, die daar in het bosch zijn, worden ongeduldig; gooi dadelijk uw beurs op den grond, of ik dood u." Bij deze dreigende woorden, scheen de geestelijke toch voor zijn leven bevreesd te zijn. "Wacht", zij hij, "ik zal je tevreden stellen als het dan toch eenmaal moet. Ik zie wel, dat bij jullie de welsprekendheid nutteloos is."
Rowena had den uitslag van den strijd met groote oplettendheid gezien, ofschoon zij niet eene even groote belangstelling getoond had. Zelfs de onverschillige Athelstane scheen zijne wezenloosheid te vergeten; want hij liet zich een grooten beker wijn geven, en dronk op de gezondheid van den Onterfden Ridder.
De uitdrukking was niet meer dezelfde. Iets als een grijns van wreedheid lag om den mond. Het was zeer vreemd. Hij ging naar het raam en trok het gordijn op. Het nieuwe daglicht viel in de kamer, drong fantastische schaduwen terug in schemerhoekjes, waar zij sidderend bleven liggen. Maar het vreemde op het gezicht van dat portret was er nog, scheen zelfs intenser.
Hij scheen te beseffen, dat zij die hem waren komen storen, niet van plan waren te wijken, en dat het tussen hem en hen een kamp op leven en dood zou zijn. Hij maakte zich tot de sprong gereed. »Schiet, outa! Ik ben klaar," riep Dirk. Galant had de zware baviaansbout aan de schouder geworpen.
Hoe ik ook rondstaarde, ik zag niets anders om mij heen dan de vlakte, waarvan het lage kreupelhout al meer en meer verdween in de toenemende duisternis. Het verlangen naar rust had ons den pas doen versnellen en mijn meester zelf, niettegenstaande hij gewend was verre tochten te maken, scheen vermoeid te zijn. Hij wilde zelf een oogenblik aan den kant van den weg gaan rusten.
Maar er was geen enkele manier om niet te misdoen in de oogen van den blanke, die gehinderd scheen te worden door alles wat leefde. Als Maoeki niets zei werd hij geslagen en voor zuurpruim uitgescholden. Als hij praatte werd hij geslagen omdat hij tegensprak.
De zee zelve krulde haar, nauwlijks gerimpeld, satijn van wisselend groen en azuur en violet, met tintelende plooien schuim, uit van den einder tot het strand. Daarboven schitterden sterren en de melkweg scheen een stof van parelen, verspreid aan die geheimzinnige eeuwigheid van vaag blauw... Uit de zee steeg een bijna onzegbaar gesuis op, als uit een eindeloos groote schelp....
Ik vernam, dat een der bewoners, Francisco Arango y Parreno, er twee en dertig scholen had opgericht. Dat getal scheen wel wat groot voor een kleine stad, doch de toedracht der zaak werd mij duidelijk, toen ik hoorde, dat gebrek aan de noodige ruimte de oorzaak was geweest, dat de leerlingen in een zoo groot aantal verschillende lokalen werden geborgen.
Anna keek niet eens op, maar weer scheen het Dolly, alsof deze kales een zeer ongemakkelijke plaats was om er een lang gesprek te beginnen en daarom kortte zij af, hetgeen zij dacht. "Ik heb eigenlijk in 't geheel geen meening," zeide zij; "maar ik heb u altijd liefgehad, en als men liefheeft, dan heeft men den geheelen mensch lief, zooals hij is, en niet zooals men hem zou wenschen."
Hij viel op de knieën voor het leege altaar en bad tot zijn genius. Hij smeekte zijn beschermgeest hem de kracht te verleenen om de ongelukken af te wenden, die deze nacht scheen te voorspellen. Ook daarvan had de sibylle niets gemerkt. Ze luisterde met heel haar ziel naar den engelenzang die al sterker en sterker werd. Op het laatst was deze zoo luid, dat de herders ontwaakten.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek