Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 12 juli 2025
De eerste keer zucht hij alleen maar diep, en thuis gekomen vertelt Flamenca haar maagden van die schone geestelike en zijn zuchten, waarop de meisjes dadelik gereed staan met hun raad: de volgende maal moet zij vragen waarom hij zo zucht.
"Nog zoetere hoop heeft de Leeuw mij voor u gegeven, Machteld. Misschien is de verlossing uws vaders aanstaande, misschien zult gij eerlang met hem en al uw bloedverwanten in het schone Wijnendale zijn." "Wat zegt gij, mijn vriend? Uw liefde boezemt u deze woorden in. Streel mij toch niet met een onmogelijk geluk." "Wees ook niet zo ongelovig, Machteld.
Ik ben bang en bevreesd, daar de schildwacht mij voor een bespieder heeft aanzien; maar ik hoop dat gij mij niet zult schaden." Breydel, die zich voor de Dichter met medelijden voelde ingenomen, zond de schildwacht terug, en de vreemdeling een stoel wijzende sprak hij: "Gij moet van zulke lange reis vermoeid zijn. Daar, mijn schone Spreker, zet u neer. Drink, die hanaps is uwe.
De vrouw is uit het dijbeen van de man geschapen diens »zij-been" en behoort ook aan zijn zijde te staan. In schone woorden wordt er verklaard dat man en vrouw samen in innige gemeenschap leven moeten, zij moet zijn kameraad zijn en alles met hem delen. En met strengheid wordt er een reinere geslachtsmoraal geëist die de vrouw tegen de ongebondenheid van de man beschermd.
Middelerwijl had de waard het geëiste bier gebracht, en de Deken der beenhouwers dronk meermalen zonder op de Fransen te letten. "Nu dan, makkers," riep Leroux zijn beker opheffende, "laat ons nog eens terdege drinken, opdat er niet gezegd worde dat wij met een droge keel vertrekken. Op de gezondheid der schone Edelvrouw, in afwachting dat het vuur haar moge branden!"
Maar zo lang als de opoffering aan een Godsvrucht te danken was die zich van de wereld afwendt, zolang de stempel van de slavernij nog op de vrouw drukte, kon de verzaking niet het karakter van die vrijwillig verlochenende liefde dragen als hier in »Fraisne". Na Marie de France wordt de geduldige Geliefde een lievelingstema voor de poëzie der middeleeuwen en ook van de latere tijd; de verwantschap met de lais van Marie laat zich vooral niet lochenen voor de schone Engelse en Noordse balladen van »De schone Anna fair Annet".
De gelaatstrekken van Breydel staken zonderling tegen deze sombere en getaande wezens af; terwijl de meesten zijner makkers, de schrik in het hart van de aanschouwer, door hun aaklige uitdrukking joegen, was het aangezicht van Breydel aangenaam en edel: schone blauwe ogen vlamden onder dunne wenkbrauwen, lange lokken blond haar rolden over de kraag van zijn kolder en een zachte baard verlengde het zwierig ovaal zijns wezens.
Wie Machteld nu gezien had, zou bemerkt hebben dat haar wangen met de levendigste verven gekleurd waren. Zij kon het gezicht van Adolf niet verdragen zonder dat het rood der schaamte op haar voorhoofd klom. Ondanks haar koude droefheid klopte haar hart zo hevig, en het bloed stroomde haar zo krachtig door de aderen dat zij ogenblikkelijk weder de schone Machteld werd.
Machteld, de schone jonge dochter van de Leeuw van Vlaanderen, stond vooraan en viel de eerste onder het gezicht der Koningin.
Mijn dame wil mij op de proef stellen, maar hoe meer zij mij tegenwerkt, des te meer krijgt zij mij in haar macht; Gij moet niet denken dat ik dronken ben of gek, maar ik kan zonder mijn lieve dame niet leven. Bij St. Joris! Ik moet sterven als zij mij niet in haar kamer of onder de groene takken kussen wil. Maar welk genot, schone dame, kan het ook voor u zijn mij uw liefde te onthouden?
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek