Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 28 oktober 2025
"Genie; zou je niet graag willen, dat je me daar wat van geven kon, Laurie?" en ze lachte ondeugend om zijn teleurgesteld gezicht. "Welke deugden bewonder je het meest in een man?" vroeg Sallie. "Moed en oprechtheid." "Nu is het mijn beurt," zei Fred, daar zijn hand er het laatst was uitgekomen.
"Ik ook niet " begon Meta, maar zweeg, omdat het haar inviel, dat zij wel verscheiden dingen noodig had, maar ze niet kon krijgen. "Wat doe jij aan?" vroeg Sallie. "Mijn oude witte weer, als ik die ten minste goed kan verstellen; ik heb den rok den vorigen keer erg gescheurd," zei Meta, en ze deed haar best kalm te spreken, hoewel ze alles behalve op haar gemak was.
Sallie was heel vriendelijk, en bood haar dikwijls de begeerde kleinigheden aan, maar Meta sloeg ze af, overtuigd dat John 't niet graag zou hebben; en toch kwam dat dwaze ijdele schepseltje langzamerhand tot dingen, die John nog oneindig meer ergernis gaven.
"Een rijtuig is zoo duur; ik denk zelfs, dat ik er geen zal kunnen krijgen, want de meeste menschen komen in hun eigen, en de huurkoetsier woont zoover af en er is ook niemand, dien we er heen kunnen sturen." "Ik zal wel gaan." "Neen zeker niet; het is over tienen en pikdonker. Ik kan hier ook niet blijven, want het huis is vol; Sallie heeft al een paar meisjes te logeeren.
Hij zag haar ontroering en trachtte Meta's aandacht af te leiden door haar te vragen: "Waar heb jij, zoo sierlijk uitgedost, visites gemaakt?" "Bij de Gardiners; en Sallie heeft me alles van het huwelijk van Belle Moffat verteld. Het was prachtig geweest en ze zijn den winter in Parijs gaan doorbrengen; denk eens aan wat heerlijk!" "Benijd je haar, Meta?" vroeg Laurie. "Ik vrees van ja."
In den herfst deed Meta nieuwe ondervindingen op. Sallie Moffat knoopte de vriendschap weer aan, en liep gedurig eens over om een praatje te maken in het kleine huisje, of "die arme lieve Meta" over te halen, den dag in het groote huis te komen doorbrengen. Dat was heel gezellig, want met somber weer voelde Meta zich dikwijls eenzaam; thuis waren allen bezig.
Ze zat juist heel genoeglijk met Sallie Gardiner te keuvelen, toen de deur openvloog en een verhit, verontwaardigd en bestoven gezicht om de deur kwam en uitdagend vroeg: "Zeg, is het brood nog niet genoeg gerezen, als de pan overloopt?"
Ned Moffat was onlangs met Sallie Gardiner getrouwd, en Meta kon niet nalaten hun prachtig huis en rijtuig, al hun cadeaux en Sallie's kostbaar uitzet met het hare te vergelijken, en heimelijk te wenschen, dat zij het ook zoo hebben kon.
Een paar dagen geleden had ze iets vreeslijks gedaan, dat als lood op haar geweten drukte. Sallie had pas een nieuwe zijden japon gekocht, waar Meta ook juist zoo naar smachtte een mooi licht zijdje om in uit te gaan! Haar zwarte zijden stond zoo stemmig, en een dun stofje als avondtoilet was alleen goed voor jonge meisjes.
"Ik weet dat je boos bent, John, maar ik kan het heusch niet helpen; ik was niet van plan je geld zoo te verspillen, en ik dacht niet, dat al die kleinigheden zoo zouden oploopen. Ik kán het niet laten als ik Sallie, al wat zij noodig heeft, zie koopen, en als zij mij beklaagt, dat ik het niet doen kan!
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek