Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 12 juli 2025
Donaat glimlachte enkellijk, zeer ontroerd, hakkelend: Hee! Hee! dwaas jong .... wat zijn dat voor manieren? .... Maar Sabine plantte hare vuisten in hare kloeke heupen. Ze viel uit in luide drift: Uitdagen! Uitdagen! Gijlie, ja, daagt den Hemel uit. Gij zegt tot den Hemel: "wij hebben geen vertrouwen in u." Dat zegt ge!
Cordule huiverde, vond ineens eene groote kracht en gebood streng: Sabine! Sabine! Sabine zweeg, kwam het vuur in den haard oppoken en maakte daarbij een toornig lawaai. Dan begon ze binnensmonds te mompelen, drilde ongedurig van 't eene meubel naar 't ander de kamer rond, verroerde 't een en ander redeloos en, wegloopend, trok tamelijk hard de deur dicht op hare hielen.
Derhalve vergenoegde hij zich met zijn beker op te heffen en stamelde vol bewondering: Jongen, jongen, dat is wel van u! Sabine vergat allen verschuldigden eerbied en droeg metterdaad een toast op aan "onzen mijnheer Simon" hetgeen zeer in den smaak viel en met gretigheid werd aanvaard. Iedereen dronk zijn glas ledig. Donaat vroeg, een beetje dwaas: Nu, wat zegt ge daarvan?
Dat is juist het zotste: ze hebben redenen om blij te zijn als kalverliefkens ze zouden moeten dansen en springen ze zouden moeten roepen: "Sabine, dek de tafel in de voorkamer, trek de gordijnen op en laat het vuurken zingen, warm den wijn op de schouw, Sabine, en schenk desnoods van nu af aan reeds in .... Moeten wij als lijkbidders onzen armen mijnheer Simon ontvangen? ..
Sabine werd geroepen, kwam vóor met rood-beweende oogen, herviel eerst weer in een tranenbui, en begreep na een half uur wat men van haar verlangde. De goede meid legde bij deze gelegenheid een spoed en een ijver aan den dag, die men bij geen keukenmaarte in de wereld ooit meer zal vinden.
G. ligt aan den grooten weg, en de doofstomme, die een kleine twintig jaren geleden wellicht herinnert ge 't u den lande portret knippende doortrok, heeft de profiels van 't bloeiende vijftal der echtelieden Schelting in 't zwart geleverd, en ze op één blad te zamen gebracht. Zie, de namen staan er onder: Sabine oud 25, Wimpje oud 19, Evert oud 15, Gerrit oud 12, Elsje oud 5 jaren.
Een roerlooze glimlach glansde, gelijk eene zon, op hun aangezicht. Bij het dessert, ten teeken van uitbundige blijdschap, werd Sabine aan tafel geroepen, en ze moest een bord nemen en aanzitten. Ze moest meeplukken van de dikke druiventrossen die in de zware schaal daar lagen, vol zomer. Ze moest meetikken en drinken, en hare vreugde druppelde in haar wijnglas.
Zij zag Donaat's hand bibberend uit de zwarte mouw van zijn jas reiken naar een stoel en dezen naderschuiven bij Sörge. Zij zag de wankelende Cordule hare twee korte, dikke armpjes gebruiken om een zetel te verschuiven. Naderhand moest Sabine eene flesch madera opdienen en een schaal met beschuiten. Ze deden gevieren bescheid. De oudjes zegden niets, knikten wel, hoestten stillekens.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek