Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 28 juli 2025
Als een nimbus was het roode haar om het bruine sproetengelaat. Haar neusvleugels leken oesterschelpen, haar welvoorziene boezem ruischte gelijkmatig op het rhythmisch pucken-gesnurk. Moeder lag in bevallige houding, met den breeden dikken opgebolden rug naar den hemel gekeerd.
Het bonkte op de emmers en klokte in de tonnen, het ruischte over de smachtende boomen en speelde ratelend op het water. Heel het land ruischte onder de goede laving, als een groote zucht van verlichting. De peerdestal stond open en de mesthoop dampte.
O almacht der muziek! gij spreekt en doet spreken: Lieder ohne Worte! En de hymne ruischte voort, en het ruischen van Eva's wit satijnen kleed kon men niet meer hooren. De plechtigheid der kerkelijke inzegening is afgeloopen.
Een heupmat was van gelijke lengte, maar opgemaakt vlas, dat niet ruischte. De fijnere soorten hadden elk een eigen naam. De Korowai was een fijne mantel, door vrouwen en meisjes gedragen en uit geklopt vlas bestaande; de witte grond was dik bedekt met rijen gedraaide zwarte nestels van vlas; die nestels waren op verschillende wijzen gegroepeerd, waardoor het kleed verschillende namen kreeg.
Vader Gladschaaf, door de spoedbestelling van zijn knappen zoon vroeg op de hoogte gebracht, riep eerst zijn gezin bijeen, om God te danken voor de aanvankelijke verhooring der gebeden van ons volk; om ook even vurig te smeeken om alles wat voor de doorluchtige Moeder en het Kindeken verder noodig was; daarna moest Greta het orgel openen en ruischte het: God zij altoos op 't hoogst geprezen!
En Betsy had de oogen even naar hem opgeheven, en hare hand had de zijne gezocht.... Zoo was het gekomen, dat er sinds de zilveren bruiloft der De Mildes een lied in zijn hart ruischte. Nog dien eigen avond of nacht hadden zij te zamen plannen voor de toekomst beraamd. André wilde zijne Betsy zoo gaarne met zijn goeden vader te Leiden bekend maken. Betsy sprak André van hare moeder.
Dan hanteerde hij dien bij telkens tegengestelde bewegingen, zoodat de zijde ruischte met het gewentel van golven in haar plooienzwier. De man stond in de vlam van het waaiend doek als in een bonten brand van kleurig vuur. "Bravo" dankte de burgemeester toen 't vaan ten slotte andermaal salueerde. En de menschen klapten in de handen; de kinderen riepen luid "hoera."
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek