Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 27 mei 2025
Den Mensch verlatend als een kindje dat melaatsch Verlaten wordt, en een ziek dier nagaat tot naar de plaats Waar de geneeskracht van een bron door warm een rotskloof dringt, Dan gaat het onbewust naar huis.... zijn moeder vreest Een oogwenk, om zijn rozigen glimlach: 't is een geest.... Maar dan herkent zij 't en zij schreit op haar herstelde kind.
Dan weer verder, steeds wassend in aantal, een afschuwelijke tocht onder den gloeienden, zonnigen hemel, stofwolken omhoog jagend, hijgend en heesch. Men was aangekomen in een armoedige buitenwijk. Daar bevond zich het barathron, de boevenkuil, een rotskloof waarin ter dood gebrachte misdadigers geworpen werden.
Ziet gij daar dat gevaarte, met dichte struiken bewassen, zich afteekenen tegen de lucht; ziet gij daarin die donkere rotskloof, beneden, gapende, boven zich verliezende in heesters en distelen? Het bliksemt: ziet gij ze? Houd uw oog derwaarts gericht. Het is alles duisternis. Let op! Wat is dat? 't Is het glinsteren van twee oogen; gloeiende kolen. Hoor toe!
Wij wachtten eenige minuten; toen nam Omar mij op zijn schouders. Past nu dubbel op, dat wij niet vallen, waarschuwde ik. Met mijn verzwikten voet zou een val voor mij dubbel gevaarlijk zijn. Weest maar niet bang, Heer, antwoordde Osko. Ik zal staan, als een boom. De rotskloof is hier zóó eng, dat ik met beide ellebogen er tegen steunen kan. Vaster kan men niet staan.
Ik balkte, in ezeletaal, dat Davus de jonkvrouw, bezwijmend op mijn rug, af zoû tillen en haar zoû dragen in rotskloof, veilig voor stormgeweld. De drie zwijnen begrepen mij dadelijk en ook zij beduidden het Davus met geknor en gegrom en gesnork. En o wonder, het was of Davus het wèl begreep, uit mensch-intuïtie, omdat een mensch toch wel eens een dier begrijpt.
Dan zou het beste geschied zijn, wat mij en Rudy zou hebben kunnen weervaren! Niemand kent zijn toekomst!» En in haar smart stortte zij zich in de diepe rotskloof naar beneden. Er sprong een snaar, er klonk een weemoedige toon...
"Het volk staat op, de storm breekt los," en de op de grassteppen levendig geworden hartstochten en de opgewekte begeerten, zetten nu, alle grenzen overschrijdende, den aardbodem in lichte laaie vlam. Uit de rotskloof bruischt de bergvloed Woedend, dondrend, naar benêen, Met zich voerend in zijn stortvloed Eikenboomen, brokken steen.
Doch als een bloedhond volgde Jack het spoor van den vluchteling, en beter dan Frits Jansen met het terrein bekend, wist hij, dat het hoefijzer den deserteur onvermijdelijk naar een diepe, gapende rotskloof dreef, die hem òf terug zou doen deinzen en overleveren in de handen zijner vervolgers, òf waagde hij den sprong over den afgrond, zijn dood zou zijn.
't Ging toen verder, ditmaal weder eens in eene wezenlijk oude kariol. Een prachtige weg, langzaam langs de rivier omlaag, door eene enge rotskloof, de interessantste, dien ik nog op dezen rit aangetroffen had.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek