Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 15 juli 2025
Anders las ze maar weer in de Gartenlaube, dat een dik boek was en een herinnering aan den gestorven man. Nou lei ze het boek op de Bonheur-du-jour, lei het photographie-album, dat aan de andere zij van de tafelschel lag precies in een rechten hoek met de Gartenlaube er naast, nam de tafelschel op, den rooien tafellooper en wreef met de lange, stevige vingers het pluche van het tafelkleed glad.
De grondverdeeling kan men zich ongeveer volgenderwijs voorstellen: Elk der dorpelingen kreeg op dezen esch door 't lot waaraan niet zelden hoogere beschikking werd toegekend een strook gronds ter bewerking, zooals b.v. bij het aardappelen rooien aan elk der arbeiders een strook wordt toegewezen.
Elk dezer stukjes, dat voor den eigenaar schier een fortuin vertegenwoordigt, is zorgvuldig omringd door eene omwalling van rotsbrokken; naar men mij verhaalt, is de koopwaarde van zulke perceeltjes zeer aanzienlijk. Naar het schijnt, zijn al de mannen, die niet bij de bereiding der castradina noodig zijn, naar buiten gegaan om op den akker te werken of aardappelen te rooien.
In een omtrek van ongeveer vijftig meter had hij het woud laten rooien en op het open gedeelte had hij een hut laten zetten zoowat twintig meter boven het strand, een huisje van drie meter bij twee meter. Het was in tweeën verdeeld; vóór had hij een verkoopruimte en achter een klein woonvertrek, waar een veldbed en een van kisten gespijkerde tafel al het huisraad vormden.
Zoodra de houtvelling voorbij is en de weersgesteldheid het gedoogt, worden de arbeiders, die aangenomen zijn en bijna niemand wordt teruggewezen toegelaten tot den bouw. Zij prakken en poten, om later te oogsten. Half Augustus begint men met het rooien van de aardappelen.
Nu worden de veilconditiën voorgelezen, met verschrikkelijke bedreigingen tegen degenen die niet contant, dat is binnen zes weken, betalen, de gaten niet behoorlijk dichten of bij het rooien honden in het bosch meebrengen; bedreigingen die, bij gebrek aan dwangmiddelen, de kracht hebben van vriendelijke verzoeken. Daarop vangt het gedrang en de drukte aan.
Nu was 't herfst, en er kwam een drukke tijd met allerlei werk, maar 't was juist al dat verschillende werk, dat maakte, dat het thuis nooit vervelend was of eentonig. Ze had onderweg gezien, dat de menschen aan 't aardappels rooien waren, en dat deden ze ook nu bij haar thuis, zoodat er nu allereerst aardappelen geraapt moesten worden om aardappelmeel te maken. 't Was een zachte herfst geweest.
Wat ik overhad, was een mondje vol, meer niet.” „Weet je wat, papa Walten: laat mij dat zaakje maar eens voor je opknappen; ik heb nogal een wit voetje bij de Directie. Ik zal ’t wel zóó voor je rooien, dat je niets anders hoeft af te geven dan de avondkosten; dan hou je allicht een goeie vijf, zeshonderd pop over.”
Alles stond op zijn gewone plaats, mijn kruiwagen en mijn ploeg, die ik van een knoestigen boomtak gemaakt had en het konijnennest en mijn tuin, mijn heerlijke tuin! Wie zou nu mijn mooie bloemen zien bloeien? Wie zou mijn peerappelen rooien? Barberin zeker, die nare Barberin! Nog een stap verder en alles zou voor mijn oogen verdwenen zijn.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek