Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 14 oktober 2025
Toen de vloed tegen elf uur ongeveer kenterde en de eb intrad, bleef de wind toch gunstig. Toch moest men de roeiriemen te water brengen, om dezelfde snelheid te bewaren. De negers aanvaardden hunne taak, en weldra schoot de boot, onder den aandrang van vijf paren krachtige armen, met spoed vooruit en stevende onverdroten den stroom op.
Drie maal werd de sloep zoo opgetild en met reuzenkracht naar de grot gestuwd. Maar telkens werd ze weer achteruit gesleurd, zonder zich een doortocht te hebben kunnen banen door de watermassa, die den ingang versperde. Olivier Sinclair, geheel en al kalm, en zich zelven volkomen meester, hield de vlet met zijn roeiriemen in evenwicht. Eindelijk tilde een hoogere golftop het nietig vaartuig op.
Men gehoorzaamde hem. Toen klom het viertal in de voorste boot; ze grepen de daarin liggende roeiriemen, en werkten zich van den oever af. De kornel zat achterin, en stuurde. Een der zijnen deed een riemslag, alsof hij stroom-opwaarts wilde. "Dat's verkeerd!" zei de aanvoerder tegen hem. "Wij moeten voor stroom af." "Natuurlijk.
De jonkman drukte hun de hand, sprong in de vlet, zette zich op de middenbank, greep de beide roeiriemen en bereikte behendig de terugstrooming; hij wachtte het aanrollen af eener groote baar, die hem vlak voor de Fingal's grot bracht. De vlet werd door deze omhoog getild; maar Olivier Sinclair slaagde er in haar, door een behendige behandeling der roeiriemen, op den kop der golf te houden.
»Op ongeveer honderdvijftig mijlen." »Nog zoo ver!" »Ja zeker." »Dank je, vriend." »Kom aan boord!" riep Gilbert Burbank. »Ja, aan boord!" herhaalden allen. »En vooruit met de schuit, totdat de waterdiepte ons begeeft!" Ieder hernam zijne plaats in het vaartuig. Daar de wind bij het vallen van den avond veel geluwd was, werden de roeiriemen uitgelegd en krachtig gehanteerd.
Mars kende genoegzaam den loop der Sint John, om als loods dienst te doen, zoolang deze bevaarbaar bleef. Dat wil zeggen tot voorbij het George-meer. Wat de negers betreft, die waren gewoon met de roeiriemen om te gaan. Zij zouden zich met hunne krachtige armen van hunne taak behoorlijk weten te kwijten, wanneer de wind of de stroom hen in den steek zou laten.
"Ik hoop, dat ik jullie in een goede gezondheid terugvind!" zei een welbekende stem. De lichte boot was reeds op het zand van den oever getrokken, en bij de boot stond, met zijn kin op een der roeiriemen leunende, de oude Kniesj. "Gezondheid en goed geluk!" antwoordde hem de groote vriend. "Hoe gaat het, beste meid?" vroeg Kniesj, terwijl hij zijn valkenoogen op Maroessia gevestigd hield.
Onze tegenwoordige kruipende dieren zijn dwergen in vergelijking met de dieren dier oude tijden! Die koningen der Jurazeeën bewoonden de groote zeeën, hunne ledematen, vier in getal, en afgeplat als roeiriemen, waren als het ware voor het zwemmen geschapen; hun dikke ineengedrongen staart diende hun tot roer.
Deze meet niet minder dan honderd voet, en ik kan over zijne grootte oordeelen, als hij zijne loodrechte staartvinnen boven de golven uitsteekt. Zijn kaak is ontzettend groot, en volgens de natuurkundigen bevat zij niet minder dan honderd twee en tachtig tanden. De plesiosaurus, eene slang met een rolrond lichaam en korten staart, heeft pooten in de gedaante van roeiriemen.
Toen waren zij moedig de oogenschijnlijk grenzenlooze zee opgevaren, die vóór hen lag. Geen wolkje was er aan de lucht en geen windje rimpelde de golven van den oceaan. De hitte van de keerkringszon was verschrikkelijk, want zelfs de inlanders sprongen in zee, om zich te verfrisschen, vóór zij de roeiriemen weer in de hand namen. Nacht en dag werd de reis voortgezet.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek