Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 11 november 2025
Zij houden haar opperkleed op, zoo dikwijls ze over een droppel water stappen, en dragen 't geheel opgesteld als er wezenlijk plassen liggen van den regen van zaterdag. Zij eten gestadig uit haar zak; sommigen in den zwerm hebben daarenboven nog een toegeknoopte kinderluur met mondkost bij zich. Men ontmoet ze meestal in koppels van negenen: twee mannetjes op zeven wijfjes.
Ten slotte werd Sanginne het moede en ze zei tot Lamme dat, als die deugniet langer in huis bleef, zij dadelijk heenging. Lamme ging tot Uilenspiegel en zei: Gij moet heengaan, mijn jongen, niettegenstaande dat gij hier goed waart in huis. Hoor dien haan kraaien, 't is twee uren na middag, dat is een teeken van regen.
Op onzen trouwdag, te Guérande, herinner ik mij dat zij in tranen is uitgebarsten en toen wij weer thuis kwamen moest zij van japon veranderen, daar degene, dien zij had gedragen, doornat was van de regen.
De gast had de staldeur gegrendeld, en daarom keek hij door een reet. De vreemde spreidde het tafellaken onder den ezel en riep: »Brikklebrit!« en oogenblikkelijk begon den ezel goud te spuwen, van voren en van achteren, dat het wel een regen van goud leek. »Te deksel!« dacht de waard, »dat goud wordt vlug gemunt! Zoo'n geldbuidel was nog eens de moeite waard.«
De Rom. droegen den pileus zelden, althans in de stad; bij goed weder gingen zij meest blootshoofds, bij regen trokken zij zich een kap of cucullus over het hoofd. Slaven mochten geen hoofddeksel dragen; vandaar dikwijls ius pilei = libertas. Pilorus, Piloros, stadje op het chalcidische schiereiland Sithonia, aan den sinus Singiticus.
En dan, dat heerlijke gevoel van vrijheid; die beweging en oefening in de frissche vrije lucht; het genot der telkens afwisselende tooneelen en landschappen, naar gelang van den tijd des jaars, van het weer, van plaats en uur, bij zonneschijn of nevel, bij regen of felle vorst, in het dichte bosch of op een open, zonnige plek in het woud, of wel in de vlakte, op het open kale veld zich uitstrekkende tot den schemerenden gezichteinder.
Nu ingetogen tot aanschouwing en bepeinzing in stille eenzaamheid, Ver van de plaats waar het voetstapgeschuifel der menigte druischt, gelukkig en dankbaar, Bewust van den frisschen, vrijen gids, den stroomenden Missouri, bewust van de machtige Niagara, Bewust van de buffelskudden, grazende op de vlakten, den harigen, sterkborstigen stier, Door aarde en rotsen en bloemen der vijfde maand ervaren, door sterren, regen en sneeuw getroffen, Na des lachvogels lied en des bergvalks vlucht te hebben bestudeerd, Na in den ochtendstond het lied te hebben gehoord van den weêrgalooze, den eenzamen lijster der moeras-ceders, Eenzaam als hij, in het Westerland zingend, neem 'k mijn vlucht voor nieuw een wereld.
Zijn oogen leken twee heldere sterren, en ofschoon het water hem uit het blonde haar droop, krulde het zich toch alleraardigst. Hij zag er uit als een kleine engel, maar hij was bleek van kou en bibberde over het gansche lichaam. In zijn hand hield hij een prachtigen boog, die echter door den regen geheel was bedorven; de kleuren der mooie pijlen vloeiden door den regen in elkander.
Op het oogenblik van ons vertrek scheen de lucht te zullen ophelderen, maar die verwachting werd niet vervuld, en nog steeds daalt de regen neer, den weg in een modderpoel herscheppende. Eene wonderlijke vertooning maken langs den weg de gebogen, verwrongen palen van ongelijke hoogte, waarlangs de telegraafdraad loopt, die nu eens tusschen de struiken verdwijnt en dan weer over den grond sleept.
De gouden regen en de jasmijnen geelden en witten in-één geslapt van den regen. Alleen de krans van aardbeziënplantjes over den grond puntte frisscher rood onder de dekkende blaadjes. Mathilde ging vooruit over den natterig zwarteren grond, waar kastanjes, dorre bladen van verleden jaar en dennennaalden aan de kanten vuilden.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek