Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !

Bijgewerkt: 21 juli 2025


De Speelman haast zich niet. Gisteren zouden wij te Telok Betong hebben moeten aankomen om zes uur in den morgen; averij aan de machine deed ons de vaart vertragen, en we zijn pas om tien uur op de reede aangekomen. Wij hebben geen tijd, aan wal te gaan en moeten ons tevreden stellen met uit de verte de kust te beschouwen. Wij liggen achter in een driehoekige baai, in 't Zuiden afgesloten door een rij eilandjes. De met bosch bedekte bergen dalen rechtstreeks neer in zee; hooge toppen van 1000

»De Vlugge Christina" kreeg meer en meer wind en bereikte eindelijk zonder verdere ongemakken Java, waar men het anker wierp voor de reede van Bantam. De geheele reis, van Hamburg tot hier, met een vrij grooten omweg nog wel, bleek afgelegd te zijn in nog geen 170 dagen.

De Heer Lindeman weigerde echter aan zijn verlangen te voldoen. Weldra hadden wij de reede van Telok Betong uit het oog verloren en wij hoopten spoedig uit de Lampongbaai te zijn. Maar zoo gemakkelijk zouden wij er niet afkomen. Te acht ure begon het daglicht te verminderen. Het werd hoe langer hoe duisterder, zoodat reeds om 10 ure des morgens eene Egyptische duisternis heerschte.

Wat dunkt UEd.? Zouden de Staten het met welgevallen zien, dat UEd. een man, wien de justitie opspoort, schuilplaats verleent?" Van Reede zweeg en streek zich over 't gezicht. "Mij dunkt, Uwe Edelheid!" vervolgde de wachtmeester, ziende dat zijn gezegden niet geheel zonder uitwerking bleven, "mij dunkt, wij moesten de geheele geschiedenis maar blauw blauw laten.

Toen draaide hij mij opeens den rug toe en liep met groote stappen het slot uit." "Die arme jongen!" zuchtte Reede: "doch het heeft zoo moeten wezen!" "Is het dan wezenlijk waar, heer Baron! dat hij een Arminiaan geworden is!" "Droom je? wie heeft dat zotte praatje in de wereld gebracht?" "Dat weet ik niet, maar gisteravond was het heele dorp er vol van."

Is de bewoner zulk een booswicht?" "De bewoner is mij, Goddank! onbekend," antwoordde Reede, den hoed aflichtende: "en ook verlang ik hem nimmer te kennen; doch het erf zelf wordt gemeenlijk de Katholieke Hofstede genaamd." "En is die naam nu alleen de reden van uw verwensching?" vroeg Falckestein, met een spottenden blik, die zelfs iets medelijdends had.

"Zoo!" zeide Reede: "ik dacht dat er een andere titel ware, dien gij mij nog liever geven zoudt, ! !" en hij begon hartelijk over zijn geestigheid te lachen.

Daar moest het terrein der jonge onderneming liggen, waar men nu in den drogen tijd met het branden der boomstammen en houtresten van het reeds omgehakte gedeelte van het oerwoud bezig was. De schoorsteen rookte dus nog; een goed voorteeken. De boot naderde de kust en de reede.

Eenige dagen later was Falckestein onverzeld, den weg naar Haarlem opgereden, in de hoop van zijn vriend Reede, die, ter volvoering van een bevel zijner Doorluchtigheid, derwaarts gegaan was, bij zijn terugkomst te ontmoeten en zoo gezamenlijk weder huiswaarts te rijden.

De haven van Vera-Cruz is slechts eene reede tusschen den vasten wal en San-Juan d'Ulloa, het kasteel of versterkte eiland, dat de stad dekt en reeds zoo menig bombardement onderging. Vera-Cruz is fraai en regelmatig gebouwd en bezit vele schoone kerken en andere openbare gebouwen.

Woord Van De Dag

1195

Anderen Op Zoek