Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 3 juli 2025
"Willen we quite ou double?" zei David. "Wat is dat kiet oe doebel?" David was drie jaar ouder en veel sterker en ook knapper dan ik. "Wel we doen even of oneven; als je 't raadt ben je me niemendal schuldig, en anders dubbel zooveel." Goed! Ik raadde even. 't Was oneven. "Da's veertig!" zei David: "Nog eens!" "Oneven" "'t Is even" zei David: "da's tachtig." Ik kreeg het vreeselijk warm.
"Jullie begrijpt, toen kreeg ik een lange preek over mijn verkeerdheden en raadde ze me aan er eens stil over te blijven nadenken, terwijl zij zich eens voor een oogenblikje "van binnen zou gaan bekijken."
En hij raadde mij, door geduld en een passend gedrag de goede gezindheid van hemzelf en zijn onderdanen te verwerven.
Dokter Doreman deed alles, wat in zijn vermogen was om haar beter te maken, doch zijne pogingen waren vruchteloos. Eindelijk werd er besloten, een professor te raadplegen. Deze kwam en raadde na een ernstig onderzoek aan, naar eene andere woonplaats te verhuizen, liefst naar een hoog gelegen dorp in Gelderland. Hij twijfelde niet, of daar zou zij hare verloren gezondheid terugvinden.
Hier tegenover raadde de hertog van Bassano, hooghartig en verwaand als altoos, hem, van Oostenrijks bemiddeling wel degelijk gebruik te maken; en Napoleon, die zeide eveneens den vrede te willen, maar die dezen feitelijk niet wilde, moest hij geen wraak nemen voor Moskou en het in Rusland geleden échec? sloeg den raad der ouderen in den wind en volgde dien van zijn vleier.
"Haar positie is dus niet veilig": deputaat J.J.C. van Dijk raadde ds. Doornbos daarom aan te zorgen dat de dame om wie het ging, "niet kan worden gehaald". M.a.w.: ze zou moeten onderduiken. De beslissing om onder te duiken was voor de betrokkenen aangenomen dat er een onderduik-adres beschikbaar was niet gemakkelijk en kon verstrekkende consequenties hebben.
Sikes wees met zijn pistool naar de voordeur en raadde hem kortaf aan, er om te denken, dat hij den heelen weg binnen schot was en dat hij, bij de minste aarzeling, op hetzelfde oogenblik dood zou neervallen. »'t Is in 'n minuut gedaan,« zeide Sikes, even zacht fluisterend. »Dadelijk, als ik je los laat, doe jij je werk. St!« »Wat is dat?« fluisterde de ander.
Sedert een groot half uur liep mijn echtgenoot in het rond, mij telkens toeroepende om zich te overtuigen dat wij in gemeenschap waren gebleven; reeds keerde hij, zeer teleurgesteld, tot mij terug en raadde mij aan, in 's hemels naam op den grond te gaan liggen en den dag af te wachten, toen hij eensklaps luidkeels eureka! riep.
"Wij moeten terug", raadde de voorlooper, "ik geloof niet dat ons kamp van nacht zal worden aangevallen en wij moeten de anderen gerust gaan stellen." "Wij kunnen dat beter doen, als wij hen tegelijkertijd kunnen meedeelen, wat die geheimzinnige lichtschijnsels eigenlijk zijn." "Neen, mijnheer Max, wij moeten ons niet verder wagen.
"Zet wat op, dat de moeite waard is," raadde de booze Heer van Fors. "Zet wat op dat 't geluk kan doen verkeeren." "De duivel hale als ik weet wat dat is." "Speel om je dierbare oogappel, Melchior, speel om je dochter!" "Dat kunt u gerust wagen," zei Gösta lachende, "dien prijs zal ik nooit winnen." De machtige landheer kon niet anders dan meelachen.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek