Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 28 juli 2025
Hij draaide het portretje om. "'t Lijstje is geen cent waard. Hé! daar staat iets achterop; 't lijkt wel, of het door een kind is geschreven; 't is onduidelijk. O, o oome! ja dat staat er: "Oome." Met de handen onder het hoofd las hij met ingespannen aandacht: "Klengstown, 14 Mei 1860.... Hm! Klengstown? Waar ligt dat! Zeker in Amerika.
En is het waar, dat men haar en hare moeder voor zusters zou aanzien? Het is een keurig portretje. Alleen zou ik gewild hebben, dat de fotograaf haar een weinig minder =en face= genomen had; doch dat zijn van die details waar de fotografen gemeenlijk geen oog voor hebben." "Ja maar," begon André.
"Ja juist, die brief en 't portretje," grinnikt de pandjesbaas. "Is er niemand buiten u, die den zoon van Makko zou kunnen herkennen? Een van de vroegere buren bij voorbeeld?" "Och, meneer! wie zou dat moeten zijn! En bovendien als ik uwé nou op mijn woord van eerlijk, braaf mensch verzeker, dat hij het is... Ik zal me toch zoo niet bezondigen, meneer, om een valschen eed te willen doen."
't Is eindelijk alsof het rustiger wordt in zijn fel bewogen gemoed. Je hebt het zoo gewild Herman, denkt hij voort terwijl hij nogmaals het portretje beziet: Mor dan niet langer. Zij heeft je dat bittere leed niet berokkend, dat lieve kind! Neen; Hoe zou ze mij nog straks dat verzoek hebben gedaan wanneer zij er iets van begrepen had.
Hoe zorgvuldig bewaart zij een wassen beeltenis van u, welker gelijkenis de voortreffelijkheid der Grieksche kunst en het meesterschap van den grooten Theodorus bewijst! Morgen zullen wij het beeldje naar Aegina zenden, om het daar in goud te doen namaken. Het teeder was is niet bestand tegen de brandende handen en lippen uwer zuster, die zoo dikwijls met het portretje in aanraking komen.
Het portretje geraakte, bij andere kunstvoorbrengselen, in een portefeuille. Heden echter, daar wij den dokter aan zijn ontbijt vinden, zien wij de herinnering aan het bevallig meisje weder bij hem opgewekt. Vóór hem ligt een brief van den vriend uit het zweetkamertje, die hem meldt, dat hij het hart van den kolonel vermurwd heeft, en zijne schoone dochter, in spijt van zijn knevelbaard, getrouwd.
Terwijl ze sprak, gaf ze Elinor het portretje in handen, en toen deze het had bekeken, kon zij, hoezeer ook haar vrees voor een overhaaste gevolgtrekking en haar wensch om bedrog te ontdekken haar noopten tot het laatste toe in haar geest een plaats voor twijfel in te ruimen, niet langer betwijfelen, dat zij Edward's gezicht voor zich zag.
Bij het woord "oome" is het alsof Dorus zich plotseling iets herinnert; hij brengt de rechterhand aan zijn hoofd, denkt een oogenblik na, als zocht hij in 't vèr verleden, en zegt dan: "Ja! zoo is 't: Oome!" Verwonderd ziet de procureur hem aan. Hij houdt nog altijd het portretje in de hand en keert het om, als Dorus zegt: "'k Herinner 't mij, meneer!
Ah zoo.... jong mooi meisje; ei zoo, ben jij nu de vrouw van een ander....? Hahaha! Wie lachte daar, wie? Goede God, hij zelf heeft zoo vreemd gelachen; hij is er van geschrokken. Wat deed hij ook met dat portretje in handen! Weg, weg er mee! Waar is dan de kracht; waar het verstand! Wáár ze zijn....? Hier, dáár, hier! Hier zijn ze beiden! Zie dan, zie!
We beginnen met het portretje op een kleinen afstand te houden. Dan hinderen de arceeringen in het gezichtje ons niet; die lossen zich op in eene gelijkmatige tint. Zie, ze zit nu naar iemand tegenover haar te kijken. Of is de blik op eenen muur gevestigd? Neen, op eenen persoon. Immers, de oogen staan schalksch, een beetje spottend.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek