Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 23 juli 2025
Naauwelijks hadden deze drie ons gezelschap in het oog gekregen, of hunne blikken begonnen hen te vervolgen en rustten voornamelijk op Pols; iets, waarover de goede man tamelijk confuus werd, vooral toen hij de dame tot een der heeren hoorde zeggen: "C'est lui."
De tusschenkomst van onze zijde zou den man niet hebben kunnen redden, zoo snel ging alles in zijn werk, maar toen de vrouw kogel na kogel in het ineenkrimpende lichaam van Milverton joeg, stond ik op 't punt te voorschijn te springen, had ik niet den kouden, vasten greep van Holmes om mijn pols gevoeld.
"Zijn wij hier aan eene pleisterplaats?" vroeg Pols, die vrij vast geslapen had en nu vrij onzacht op den grond neêrkwam. "Ja, ik ben wakker, ik sta al op: maar schud me zoo niet!" riep Veervlug, die naast hem in een hoop zand werd geworpen. "Mijnheer! zie wat beter voor u!" zei een slaperig heer in den wagen, die een half dozijn passagiers op zijn lijf kreeg.
Men zou zich evenwel vergissen, indien men daarom meende, dat zij ongevoelig waren voor de interessante herinneringen; die zich aan Aken hechten. De groote kerk werd reeds den eersten dag door hen bezocht, en alles, wat daar den trots uitmaakt van de inwoners der keizerlijke stad, werd met aandacht in oogenschouw genomen. Pols deed meer.
Hunne uitspraak wordt bevestigd door die van Pols, die haar allercharmantst keurde. Hij vond dat het uur, dat men aan het bezigtigen van dit gebouw had zoek gemaakt, al te kort was, en verzocht de andere vrienden, die al wel voldaan waren, een oogenblikje geduld, daar hij de façade van den kant van den grooten vijver nog eens goed wilde opnemen.
"Wat is het, Watson?" vroeg Holmes. "Algeheele uitputting misschien uitsluitend van honger en vermoeienis," zei ik, met mijn vinger op den pols, waarin de levensstroom nog slechts zwak klopte. "Een retourtje van Mackleton, in het noorden van Engeland," zei Holmes, het uit zijn vestjeszak halend. "Het is nog geen twaalf uur. Hij moet dus wel vroeg van huis zijn gegaan."
De mouwen van dit kleedingstuk reiken niet eens tot aan den elleboog; maar die van het hemd vallen over de hand, en worden telkens door een snelle beweging van den pols weer opgeschoven. Dat gebaar maken de Kirghizen nu al eeuwen lang. Deze primitieve kleedij wordt binnenshuis gedragen, en ook des zomers, als zij buiten zijn.
Pols tracht hem te bevredigen en op zijn stoel terug te trekken. De Luitenant stoot hem terug; het vouwstoeltje kantelt Pols verliest zijne balans zijn stroohoed vliegt in het water zijn lichtblaauw jasje scheurt. Een edeldenkend commis-voyageur raapt hem op, en verwijdert zich voorzichtig met hem van de plaats des gevechts.
Weldra lag de grond der kamer met kleedingstukken en allerhande voorwerpen overdekt. Alles te vergeefs. "Wij zoeken vast niet op de regte plaats," merkte Pols naar waarheid aan, zonder evenwel door dit gezegde veel licht in de zaak te geven.
Dit zeggende, greep de serjant, ongewoon om magt uit te oefenen en nu verheugd een schitterend feit te kunnen verrigten, Pols bij den arm, en wilde hem van zijn goed verwijderen. Gelukkig evenwel kwam gedurende die worsteling een welgekleed Heer naderbij, en vroeg: "Wat is hier te doen?"
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek