Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 18 juni 2025
Ik voelde mij als door een wesp gestoken. Zonder eenige reden kreeg ik plotseling een hekel aan dien poen; en het ontsnapte mij: 'n Valseur! Maar die man is veel te dik om te dansen! Dat zou u niet zeggen als u hem walsen zag! antwoordde "Auntie" snibbig. En Maud beaamde, door een zwijgend hoofdgeknik, haar tante's woorden.
Volgens Tolstoi's eigen woorden was in dien tijd zijn oordeel over menschen en dingen nog zeer oppervlakkig en lichtzinnig, hetgeen zijn broer Nikolaas hem zoo nu en dan liet voelen. Zoo kwamen zij eens op eene wandeling een rijtuig tegen waarin een heer zat, die met zijne beide ongehandschoende handen op zijn stok leunde. "Wat een poen," zei Tolstoi. "Waarom?" vroeg Nikolaas.
Wat deed ze nu, op 't zelfde oogenblik, dat ik hier aan mijn open venster stond te staren en te lijden? Zij sliep natuurlijk, in zalige, onbezorgde rust; of zij droomde, maar niet van mij: zij droomde van een ander, van dien mij onbekende, van dien Reggy, waarnaar de walgelijke poen aan ons tafeltje was komen informeeren. O, die vlegel, hoe haatte ik hem!
Mijn vluchtige gedruktheid was heelemaal overwonnen; ik stond ineens als 't ware midden in háár kring, in de "society" en de verwaande poen van daar straks kon mij geen zier meer schelen.
Op, wijf! wat doe je 't zachtjens! De schipper. Hei, hola! oude snaak, 't Was raak; Wij druipen door ons kleêren, 't Is maar een kletserig vermaak; Ik zal je, mits die regen staak, Een mooijen duit vereeren. Neptunus. 't Is alleman om poen Te doen; Geef op, en 'k zal je sparen. Ja, zoo van nacht een Spaansch galjoen In 't zog jou volkjen na mogt spoên, Niet klappen van je varen.
Wat 'n boeventronie! dacht ik in mezelf. En ik leed er onder, ik leed harde, vlijmende pijnen, dat Maud zulk een aanstellerig wanschepsel kon bewonderen. Hoe was het mogelijk! Hoe zag ze toch niet, hoe begreep ze toch niet wat voor een abominabele poen die kerel wezen moest! Het vergalde mijn avond, die vent wierp door zijn enkele tegenwoordigheid een akelige schaduw over al mijn vreugde.
"Hij heeft niet eens handschoenen aan!" "En denk je dat hij daarom een poen is?", antwoordde Nikolaas met zijn fijn, nauwelijks zichtbaar glimlachje. Nikolaas dacht en handelde geheel anders dan andere menschen, en deed eenvoudig wat hij goed oordeelde.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek