Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 9 september 2025
Het Jodinnetje verbleekte. Wat dreef u aan tot dien gewaagden sprong? vroeg zij. Parbleu! de vrees voor mijn leven. Werd ge dan vervolgd? Sinds eenige uren werd ik gejaagd als een wild dier. Ik geloof, dat geheel Fez in oproer is. Zie slechts mijne kleeding en mijn aangezicht. Kom, zeide de kleine, in dat geval zijn we hier niet veilig. Men zou u mogelijk gevolgd zijn en ons hier kunnen hooren.
En als ik dan driftig opspring om de kleine rustverstoorders een tik om de ooren te geven en de kamer uit te jagen, dan voel ik opeens een paar armen om mijn hals en staat dat kleine barbaarsche Marokkaansche vrouwtje achter mij en houdt mij waarachtig tegen. Parbleu! noemt ge dat niet erg, eene maand getrouwd en reeds geen baas meer te zijn in mijn eigen huis?
En intusschen was de luitenant als een ijverig insectenkundige bezig de buitengewone exemplaren in verzekerde bewaring te nemen, zonder zich overigens veel met de slachting te bemoeien. Ha! riep hij uit, dezen neem ik; daar hebben we cicindela campestris of den veld-zandkever, den tijger onder de insecten. En hier hebt ge een reusachtigen duizendpoot, riep de kapitein! Parbleu, wat leelijk beest!
Hij rekte zich zooveel mogelijk uit en grabbelde naar den ijsklomp rond, maar die was te glibberig en liet zich niet vatten, Parbleu! Een halve duim langer!
Parbleu! zeide de kapitein, dat kan te pas komen. Als die knapen zich niet te ver van dezen omtrek ophouden, zullen we eens zien, waarde luitenant, of we heden avond niet een paar karbonaden bij ons souper kunnen krijgen. Dat zou eene aangename afwisseling zijn, zeide de luitenant. Nu als ze er zijn, zeide Dries, dan zullen wij ze wel opsporen kapitein, niet waar?
De kapitein had zijn ezel losgelaten en was, toen Dries op hem toesnelde, een eind vooruitgeloopen. Parbleu, mijn brave vriend, leef je ook nog! zeide de kapitein, nadat de eerste verbazing voorbij was. Thans was ook de luitenant genaderd, en de vreugde van het wederzien was zoo hartelijk als alleen onder vrienden, die veel gevaar met elkaar gedeeld hebben, zulks kan zijn.
Men was nu spoedig in het logement aangeland, waar men nog bijna den geheelen avond den vroolijken aanstekelijken lach van den Franschman hoorde weerklinken, die zich telkens dien overgang van het gevaarlijke tot het bespottelijke voor den geest riep en eindigde met te zeggen: Parbleu! beste vriend, wij hebben ten minste ons eerste avontuur gehad.
Wel ja, parbleu! wat wilt ge dat ik anders zeg, riep de kapitein uit, onze reis, natuurlijk! Of dacht ge dat ik u alleen zou laten gaan, alleen naar Fez; gij, hier met alles geheel onbekend. Gij hebt een fraaien dunk van mij.
"Het is voorwaar wat erg," zeide Van Lintz, glimlachende, "ik wed, dat de dieven reeds illumineeren wegens uwe afwezigheid: en, zonder gekscheren gesproken, het doet mij oprecht leed dat gij zooveel moeite om mijnentwille hebt gedaan." "Parbleu!" riep Heynsz": "in welk wespennet ben ik gevallen? Mijnheer Huyck! Schipper Pulver!
Maar wacht, riep de kapitein opeens, parbleu! dat ik daaraan niet eer heb gedacht. Waaraan? vroeg Dries. Wel aan buskruit, antwoordde de kapitein, en hij begon buskruit op den grond te strooien. Plotseling, terwijl de kapitein hiermede bezig was, slaakte Selam, ondanks zijn weinigen afschuw van dat heir van insecten, een onderdrukten gil en snelde de tent uit. Wat scheelt hem? vroeg Dries.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek