Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 21 juni 2025
Daarna zijn er nog andere parlementaire portretten gekomen en in 1889 gaf Warendorff den eersten bundel "In en om de Tweede Kamer" uit, waarvan hetzelfde jaar een tweede druk verscheen. Intusschen werd de "Nieuwe Gids" opgericht. Paap was een vriend van me en in Amsterdam, op de Stadhouderskade geloof ik, heb ik bij hem gelogeerd.
Twee dagen later reed een ridder het woud uit en hem ter zijde een jeugdige edelknaap. Het was Gawein en het was Alliene. Zij hadden den vader ter aarde besteld en de paap was de mis komen lezen. De huisman en zijn vrouw hadden voor spijs gezorgd en drank en Gawein had hun de paarden van Morgret en Didoneel geschonken tot delging van schuld, die Alliene's vader aan hen liet na beschreven.
Ik en twijfel niet, heer ridder, zeide de paap, en zij legden de dooden op een baar, die daar stond voor het altaar en bedekten hen met het zwarte kleed en de jonkvrouw, die Alliene heette, stak de zes kaarsen aan, die waren gestoken in ijzeren luchters.
De kerkedienaar begaf zich met zijn ratel, vergezeld van een groot aantal schooljongens, ook met ratels, op straat; voor de huizen der aanzienlijke poorters stonden zij stil, waarop de man riep: »Zijt gij allegader hier?« »Ja!« »Moecht gij wel goedt Hamburger bier?« »Ja!« »Heeft de paap uw moeder getrouwt?« »Ja!« »Zijt gij al te samen hoerekinderen?« »Neen!«
Zij wilde hem omhelzen en kussen, maar hij stiet heur van zich af. De weduwen, zeide zij, zwoeren vóór hem, nooit te zullen hertrouwen. En Lamme aanhoorde heur, gedachteloos in zijn jaloersche droomerij. Kalleken vervolgde, beschaamd, heure rede: Hij wilde, zeide zij, geen andere biechtelingen dan jonge en schoone vrouwen of meidekens: de anderen stuurde hij naar den paap heurer parochie.
De ontaarding der geestelijken zelf deed de rest, en zoo hadden hoogere en lagere standen zich reeds eeuwen verlustigd in de figuur van den onkuischen monnik en den smullenden vetten paap. Een latente haat tegen de geestelijkheid was altijd aanwezig. Hoe heftiger een prediker uitvoer tegen de zonden van zijn eigen stand, hoe liever het volk hem hoorde.
Voortreffelijk is het tooneeltje, waar de domme oude LACARIJS, wien zijne vrouw en een verliefde priester hebben wijsgemaakt dat hij dood is, onder een lijkkleed toegedekt, den amoureuzen paap in zijn bedrijf waarneemt. "Loop liever naar het bordeel!" roept hij toornig; "als ik maar leefde, zooals gisteren, dan zoudt gij het duur betalen."
Ten slotte dienen tot deze groep nog gebracht te worden twee namen, die niet zoo zeer als namen van godsdiensten moeten beschoud worden, dan wel als namen van partyschappen. Ik bedoel de geslachtsnamen Geus, De Geus met De Gheus en Paap, De Paap, De Paepe, enz.
Wie zal mij dienen? vroeg de paap. Dat zal ik wezen, sprak Gawein. Ik kan wel lezen, zoo dul en ben ik niet, want in mijn kindsheid ging ik zeven jaren ter schole....
Zal men weeral, lijk gisteren, heel den nacht door, zijn schor gehuil hooren weergalmen op den akker der dooden? God zij met u, mijn zoon, maar doe het niet. En de paap maakte het teeken des kruises, en zegende hem. De assche klopt op mijn hert, antwoordde Uilenspiegel. De pastoor sprak: Mits gij zoo'n kloekmoedige wilskracht hebt, zal ik u helpen.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek