Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 5 mei 2025
Ook wy hebben hem reeds ontmoet by de Utrechtsche onlusten, waarin de Burchtgraaf van Montfoort, zijn erfvijand, zulk een overmoedige rol speelde , en Frederic als Opperbevelhebber het leger des Bisschops aanvoerde.
Kleurrijk schildert de bard het alles, de roodwangige meisjes in haar bonte dracht, haar rokken en lijfjes vol kleurige, met goud doorweven versierselen, de overmoedige fez op het hoofd, getooid met zilveren munten en echte gouden dukaten.
Indien mijne stoutheid u niet vertoornt; indien mijne overmoedige liefde eenen kleinen, kleinen weerklank gevonden heeft in uw hart zie dan morgen, wanneer gij ter kerk komt, na afloop van het eerste gezang even op naar het orgel, en breng uw kerkboekje even aan uwe lippen. Aan dien blik, aan dat gebaar hangt mijne zaligheid.
Hoort gij niet, dat het loover, door den avondwind bewogen, oude sagen fluistert? Dat het spreekt van vreugde en lijden, van vele beproevingen en oploopen, van vervlogen roem en grootheid? Wij kennen reeds den oorlog, dien Philip de Goede te voeren had tegen de overmoedige Gentenaars. De Groententers bemachtigden het slot van Schendelbeke.
Een overmoedige jongen dorst dieren na doen: een hond, hij blafte; een schaap, hij blerde; een haan, hij kraaide: voor minder werd men gekruisigd! In het Tribunaal der Keizerin bleven de vrouwen ernstig staren. De Keizer praatte door met den nar.... Achter het aularium haastte de dominus zenuwachtig, woedend om de herhaling, de choragi en de knechten.
Zij, zeer moederlijk en grappig, beknort den kleinen jongen met een basstemmetje en wil hem terughouden van den weg naar Westkapelle, waar de overmoedige Willem zich heen wil begeven. Zij trekt hem uit alle macht bij een slip van zijn jasje, en men herkent in haar reeds het toekomstige vrouwtje, dat haar man afhoudt van verkeerde wegen ... beminnelijke zorg!
Hij gebood hun het huis van zijn broeders te omsingelen, en twee zouden er hazelroeden meênemen en de overmoedige rakkers de huid van hun rug zoolang warm striemen tot zij wisten wie hij was. Er kwam een hevig opstootje, de menschen liepen te hoop, om de twee mannen in hun nood te hulp te komen, maar zij konden tegen de soldaten niets uitrichten.
Zoo sprekend zag hij haar in de overmoedige oogen, die hem door hun ondoorgrondelijke diepte verschrikten en hem de nutteloosheid zijner woorden deden beseffen. "Zoo ben je nu altijd," antwoordde zij, alsof zij hem in het geheel niet begreep. "Nu is het je onaangenaam, als ik mij goed amuseer. Krenkt het je, dat 'k mij niet verveeld heb?"
De hoogere standen, de adel, zijn in Italië met den burgerstand veel meer saamgewassen dan in Duitschland of Frankrijk. Men heeft hun de overmoedige aanmatigingen, van den ouden Duitschen en Franschen hof- en heeren-adel, nooit kunnen verwijten.
Je moet er dankbaar voor zijn, dat je overmoedige Max, met zijn "kleine ijdelheid", je weet wel, hè?.... zoo'n vernederende ondervinding heeft opgedaan.... 't Is toch niet zoo heel prettig, te weten, dat je alleen faute de mieux.... O, maar, kind! kind! wat vertel je nu? Ja: als zij je maar had aangenomen, dan.... Dan zouden we 'n tijdje geëngageerd zijn geweest, ja!
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek