Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !

Bijgewerkt: 15 juni 2025


"Ja, mijn oogen zijn eerst langzamerhand opengegaan voor de verschillen tusschen hen en mij. Ik wil graag toegeven, dat ik blind ben geweest voor veel slechts in hen. Ik heb ze altijd edelmoediger behandeld dan zij mij. Maar het is van begin af mijn fout geweest, dat ik eerst het goede zag in de menschen, en eerst veel later het kwade.

Hoewel hem de oogen reeds lang waren opengegaan, zelfs eer hij Elinor leerde kennen, voor hare onwetendheid en het gemis van ruimheid in sommige harer opvattingen, had hij dit alles aan haar gebrekkige opvoeding geweten, en totdat hij haar laatsten brief ontving, had hij altoos gedacht, dat zij een welmeenend, goedhartig meisje was, en dat zij voor hem eene oprechte genegenheid koesterde.

De poorten van iets dat vol zon was, vol verre, verre, klare verten, poorten van goud waren opengegaan. Ernest nam, uit een kistje, een stralenden diadeem en zette hem op haar hoofd. Iedereen juichte toe. Mijnheer du Bessy riep: Leve de koningin!

Hoe heugde het mij, dat ik het met u bezocht had, voor achtentwintig jaar, toen dat graf voor 't eerst was opengegaan, om dat dierbaar kind, dien lieven jongen, te ontvangen, over wiens verlies uw hart nooit geheel heeft opgehouden te bloeden! Nu was het nog zoo stil op straat, de meeste menschen nog in de rust.

In 't blonde bosch, in 't groene bosch, Waar speelzieke windekens zweven, Is 't harte opnieuw mij opengegaan... 'k Zag alles in lentezonneglans staan, En 't lentezonnetje lachte mij aan: Nieuw groen, nieuwe bloemen, nieuw leven! Marie Boddaert. In het midden van het bosch ongeveer staat de boschwachterswoning, een eenvoudige, landelijke, maar goede uitspanning. Verderop ligt het Jachthuis.

Nu wist ze, dat het eigenlijk van 't eerste oogenblik af liefde was geweest, van dien avond af, dat ze 'm had zien komen in de gang, en Else niet had kunnen antwoorden, omdat ze voelde: van hem hangt m'n leven af; en dat was zoo gebleven, onder de vergadering, en sterker geworden, toen ze op het soupertje over levensopvattingen hadden gesproken, en ze even de melancolie van z'n bestaan had gevoeld; omdat ze 'm liefhad, had ze zooveel angst uitgestaan op dat examen, terwijl ze meende, dat 't maar was, omdat ze zoo iets voor 't eerst meemaakte, en vanavond, vanavond, in hun volkomen eerlijkheid, was het gebeurd, nu voor altijd: ze was heelemaal naar hem opengegaan; ze wist niet, hóe 't was geweest, maar 't had geleken, of ze naar 'm toegroeide onder z'n droevig praten, of haar medelijden en haar liefde en bewondering lange ranken werden, die zich om 'm heen wonden.

Maar zij lachten en spotten nog veel harder toen ze dat zagen en vooral die ellendige stadsjuffers hadden gemeene, onmeedoogende pret. In 't kasteel was de vestibule-deur weer opengegaan en langzaam, met een soort aarzeling, kwam een huisknecht buiten en stapte dwars over het gras naar de rivier toe.

Rechts was eerst een vergezicht opengegaan, hel wit over leêge akkers, te-ruggestooten door de verheffingen van nieuw lichtgekleurde huizen, met platte en schuine daken en van vaalroode huisjes in aanbouw, die ophardden tegen het wit en blauw van den rondenden hemel.

Wel echter waren haar de oogen opengegaan, bij het zien van den eerbied en het diepe ontzag, waarmede tal van hooge personages haar man naderden, voor den reusachtigen prijs door haar getrokken, toen zij dien doodsbleeken, kleinen generaal, die niets mede bracht dan "mantel en degen" tot haar echtgenoot nam.

Nu herinnerde hij zich op eens, hoe geheimzinnig de deur was opengegaan, zoo geruischloos, zoo vanzelf. Dat zou hij eens onderzoeken. Hij ging er heen. Hoe zacht hij ook liep, toch weerklonken zijne voetstappen. Hij werd er zenuwachtig van. Het slot gehoorzaamde niet bij zijn eerste voorzichtige poging om de deur te openen.

Woord Van De Dag

verduldige

Anderen Op Zoek