Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !

Bijgewerkt: 9 juni 2025


Alles gekheid en leugens! Dan komt haar eerste minnaar die vroeger klerk was aan 't kopieboek, maar nu schatryk op-eens terug, en trouwt haar. Ook weer leugens. Wie geld heeft, trouwt geen meisjen uit een gefailleerd huis.

Maar zacht, haast teeder, vroeg ze op-eens: "Toe, zet me neer ... even...." Hij deed het dadelijk, maar hield zijn rechterarm haar om het lijf geslagen, gereed haar weer op te tillen.... Zoo stonden ze even, zwijgend beiden, stil, in hevig voelen-komen van 't geluk.... "Ik mag je toch weer dragen?" vroeg hij, fluisterend, "'t is zoo heerlijk...."

En eens zou een van z'n dochters trouwen 't was al z'n derde, want daar de mâskes veel meekregen, wou ieder ze hebben en wy kwamen gelukwenschen, en werden best onthaald, maar de bruid keek sip, en we dronken brandewyn op rozynen, en er was 'n pret van belang... op de bruid na! Maar op-eens... och, jongeheer, ik had het je eigenlyk niet moeten vertellen.

Toch zou juist hy beter dan menig ander in-staat geweest zyn, dien onnoozelen "heer" 'n geschiedenis toetedichten, en 't stuk overteschilderen met de kleuren van z'n fantazie, als-i maar even tyd had gehad. Maar op-eens treft hem 'n vrouweportret... 'n koningin, of 'n fee, of 'n toovergodin, of 'n burgemeestersdochter, of 'n dame uit 'n boek... 't Was Femke!

Dit scheen de achterdochtige vrouw niet volstrekt onmogelyk te vinden. Maar op-eens: En je rooie lappies dan? Waar heb je die gelaten, ? Luk-raak antwoordde Wouter dat "die dingen" hy wist waarachtig niet wat ze bedoelde in de sloot gevallen waren. Komaan, vleide hy zoo verteederend mogelyk, zeg my je boodschap maar! Ik ben heusch van 't paard gevallen, en erg dronken geweest! Gut, zoo erg!

En als je dan op-eens uit 'n ander boek gaat vragen.... Ik vraag nooit uit 'n boek, riep juffrouw Laps, met 'n waardigheid die haar prachtig stond. Boeken zyn maar menschenwerk! Neen, dáárin zit het hem niet! Maar, juffrouw, zei Wouter met z'n gewone bedeesdheid, u heeft me niets gevraagd! Ik heb je niets gevraagd, zegje? Juist, zoo is het! Ik heb je niets gevraagd?

Zyn wyd broekje reikte ter-nauwernood tot de helft van de dy, en de beentjes waren bloot van daar tot aan den enkel. Heel indecent, vind ik. "Kom je om papa te spreken?" vroeg hy op-eens, en ik begreep terstond dat de opvoeding van dat knaapje veel te wenschen overliet, anders had hy: "komt u" gezegd.

Welnu, dan zal ik de zaak anders voorstellen. Je hoort immers wel dat aanhoudend geklop en gehamer... luister! Dat is van 'n smedery hier-naast. Je begrypt wel dat me dit soms hindert? By ziekte? Ja, en als ik te denken heb. Ik wenschte die smedery verplaatst te zien... zóó... fluks... op-eens! Zeg me nu eens, waarom doe ik dat niet? Omdat ... u niet kan, m'nheer. Juist!

't Was dan ook zeer hard, dag-in dag-uit huurgeld voor plaatsen open-luchtgebruik te betalen voor de kans om 'n paar oliekoeken te slyten aan de straatjeugd, en nu op-eens verjaagd te worden omdat Z. M. zich aan "het Volk" zou vertoonen op 't balkon van het gewezen stadhuis. Mocht hy die vrouwtjes niet zien? Moest de oliekoek-industrie 'n geheim blyven?

Toen de man die zoo bang was dat men 'n schoolmeester van hem maken wilde, Wouter ontwaarde, brak hy op-eens de roerende complainte over 't gevreesd verkrachten van z'n roeping af. Daar staat 'n tas koffie voor je, zeide hy met 'n majesteit in toon en vingerwyzing, alsof de oude lappen waarmede hy zich bezighield, 'n kollektie kronen en scepters geweest was.

Woord Van De Dag

flakons

Anderen Op Zoek