Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 6 juni 2025
Op het land zult ge toch zeker wel eens geweest zijn, ge zult dan ook wel eens zulk een heel oud boerenhuis met een stroodak gezien hebben. Mos en planten groeien er van zelf op het dak; een ooievaarsnest bevindt zich op de vorst daarvan, de ooievaar behoort er zoo bij.
Het was heerlijk buiten op het land. 't Was zomer, het koren was rijp, het hooi stond op de groene weiden aan oppers, en de ooievaar liep op zijn lange, roode pooten en praatte Egyptisch; want deze taal had hij van zijn moeder geleerd. Rondom de korenvelden en de weiden waren uitgestrekte bosschen, en midden in de bosschen diepe meren. Ja, het was werkelijk heerlijk daar buiten op het land!
Op honderd passen afstand raakte hij de nagelkoppen in de deuren. Op een zomeravond, in het uur dat de schemer de dingen doet vervagen, zag hij, terwijl hij in de wingerddreef aan 't wandelen was, heel in de verte daar twee witte vleugels fladderen, ter hoogte van het lat-werk. Hij meende niet anders, of 't was een ooievaar, en hij wierp zijn schicht. Een schelle kreet klonk op.
Daar dient het ook als naamverklaring van "koninksken" en "koninksvogelken", terwijl de Geldersche lezing het geroep van het winterkoninkje verklaart. Want boven den ooievaar gekomen, riep het beestje: "Koning, koning ben ik-kik-kik-kik-kik!" Maar de katuil roept nog altijd klagend: "Er-oêt, er-oêt!" Een Fransch sprookje zegt, dat de uil "hu-hu-hu-hu" roept van de kou.
De dingen tè zwaar-tillend opnemen was verkeerd en als je logisch dacht, kon niemand protesteeren tegen 't vrije veld, de onbeboetbare Ruimte van ooievaar, leeuwrik-musch en spreeuw. De struisvogel, vastgebakken aan de aarde, was 'n mispunterig dier.... Jans werd op reis gezonden, Chris moest verkameren.
Bovenstaand raadsel nu werd aan de rechters opgegeven door een veroordeelde, die de belofte had weten te verkrijgen, dat hij zijn leven zou kunnen redden als hij een raadsel kon opgeven, dat de rechters niet vermochten op te lossen. De oplossing luidt: toen de misdadiger op een wagen naar de galg gevoerd werd, had hij een ooievaar zien vliegen met een kikvorsen in den snavel.
Het wijfje van een ooievaar zat daarin bij haar vier jongen, die er hun kopjes met de spitse zwarte bekjes uitstaken; want deze waren nog niet rood geworden. Een klein eindje daar vandaan stond op de vorst van het dak, stram en stijf, het mannetje; hij had zijn eenen poot in de hoogte getrokken, om toch iets te doen te hebben, terwijl hij op schildwacht stond.
Nele stond naast hem en hitste tegen den ooievaar Titus Bibulus Snuffius op, die beurtelings vooruit en achteruit sprong en kefte. De ooievaar stond, op één poot, hem ernstig te bezien, met zijn langen hals in de pluimen zijner borst. Als Titus Bibulus Snuffius hem zoo vreedzaam zag, kefte hij nog meer.
"Juist," zeide Botbergen, zich naast hem aan het raam begevende, "dat zijn twee vreemdelingen, die in den Gouden Ooievaar zoo straks zijn gekomen, maar ik wist niet, dat het Arminianen waren."
Nu is gelukkig mijne redding nabij; want eene wijze vrouw heeft mij vroeger eens gezegd, dat ik door een' ooievaar gelukkig zou worden!"
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek