United States or Eritrea ? Vote for the TOP Country of the Week !
"Edelmoedige onbekende," zei hij, "ik kan niet ontkennen, dat ik reden heb om te vermoeden, dat men mij zoekt, dus zal ik een anderen weg inslaan, om hun te ontkomen." "Mijn meening is," zei ik, "dat we een plaats moeten zoeken, waar ge veilig zijt en waar we ook het onweer kunnen afwachten, dat dreigende is."
En als het vlugge onweer minderde, hield Pallieter in, en de logge massa bleef staan, dampend en blinkend in den verschen helderen zonneschijn, die tusschen de uitgegoten wolken, gulden over de aarde bunselde. En een schoongekleurde vaste regenboog spande triomfantelijk over heel de wereld.
Dit echter, indien ik het zeggen zal, was loutere weelde van my, want de zon was my in der daad niet te heet op het hoofd, en de wind altijd vrij gematigd, zoo dat ik zoo min storm of onweêr als eenige regen beproefd heb, al den tijd van mijn verblijf op dien aardbodem.
Dan trekt de Magyaar, dien de wanden van zijn huisje reeds den geheelen winter gedrukt hebben, met zijn vee naar buiten, naar de püsten, naar die grenzenlooze vlakten, waar de zon met zoo onvergelijkbare pracht op- en ondergaat, waar storm en onweêr zich zoo vrij en imposant ontladen, waar de nachten verhelderd worden door een zoo rein, frisch en niet te vergelijken helder sterrenlicht.
De karavaan had zich naar het Noordwesten gewend; daardoor scheen de noordelijke groep van de keten dichter bij de middelste te zijn gekomen, die ook van dit punt uit de hoogste was en door de grootste gletschers bedekt bleek te wezen. De lucht was boven de bergen in het Westen helder, maar donker en dreigend met onweer in het Oosten.
Op zijn terugtocht, dicht bij Erfurt, werd hij door een hevig onweer overvallen. Met groot geweld ratelde de donder boven zijn hoofd; helle bliksemstralen, die zijn oogen verblindden, zetten hem in een vuurgloed. 't Was Luther in die oogenblikken of de wereld zou vergaan. Als de stem van een vertoornd God klonken hem die donderslagen in de ooren.
Die absolute stilte was het schrikkelijkste, omdat het onnatuurlijk was. 't Was onnatuurlijk als een vlekkeloos-stille, helderblauwe hemel, waarin een alles-overweldigend woest onweer zou woeden. De stad was bijna leeggevlucht. Op straat geen mensch meer. De weinige bewoners die er nog gebleven waren, zaten in hun kelders weggescholen.
Zij werden ontkleed, allen tegelijk, en niemand had meer ooren en oogen voor het onweêr daarbuiten; ieder beijverde zich om te helpen, Marianne en Henriette verdwenen in haar kamer en sloten de deur, daar alles maar in en uitliep, papa en de ooms niet uitgezonderd.
Hij had hiermee de bedoeling zoowel een schuilplaats voor het naderend onweer te zoeken als om van den eersten schrik gebruik te maken, ten einde de volksplanting der Boekaniers te verwoesten. De gevangen Boekaniers moesten als gidsen dienen.
Wij schenken nog een laatsten blik aan dit onvergelijkelijk heerlijk beeld; dan blaast een gure wind over de randen van den krater, en wij spoeden ons terug naar Matoea en naar Fort-de-Kock. Het onweêr dreigt, en op den steilen weg, die opgaat boven de Si Anoq, zetten wij onze paarden aan, om de stortbui nog te ontgaan.
Woord Van De Dag