Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 15 mei 2025
"O!" riep Elias uit, terwijl hij ontmoedigd de riem in de bangka neersmeet. "Ik dacht niet dat u zoo'n min idee had van 't bestuur en van 't land. Waarom veracht u allebei niet? Wat zou u zeggen van een gezin dat alleen in vrede leeft door tusschenkomst van een vreemde?
Door dezen tegenslag geheel ontmoedigd, bleef de arme sergeant-majoor radeloos voor de deur van des kapiteins herberg staan; maar de fourier, om zijne wanhoop eene afwijking te geven, deed hem begrijpen, dat zij niet beter konden doen dan insgelijks de baan naar Casterlee op te wandelen.
Wij hebben tijds genoeg, nog ten minste een uur en een half, eer uw oom spreekbaar worde." "Het zij zoo!" zuchtte de jongeling ontmoedigd, "ik zal pogen aandacht op uwe woorden te geven." "Welnu, de ongelukkige pachter moest evenwel eene schuur hebben om zijnen oogst te bergen, en de puinen rookten nog, en de vier naakte muren stonden te waggelen in den wind.
Hij is in den burcht, de vuige moordenaar van mijnen armen Eric! Ah, ik zal hem vinden, ik moet hem hebben!" Maar wanneer hij alles had doorzocht, en de Kerels van moorden moede en met bloed bedekt, hem omringden, stond hij daar, grijnzend het hoofd schuddende en als ontmoedigd. "Rambold ontsnapt mij!" zuchtte hij herhaalde malen.
Maar de ontroering, die over den toerist komt bij het aanschouwen van de schoonheid der natuur, heeft weinig vat op een goudzoeker, die door vermoeidheid zoo goed als uitgeput is en die door twee dagen van teleurstelling ontmoedigd is geworden. Onze vriend zal trachten weer in te slapen, door voor het heldere schijnsel te vluchten, als hij de afwezigheid bespeurt van de dragers zijner bagage.
Haar geest was zoozeer verslapt, dat zij het nog steeds onmogelijk waande, haar kracht te beproeven, en daardoor te meer ontmoedigd werd. In de eerstvolgende paar dagen vernamen zij niets nieuws, noch uit Harley Street, noch uit Bartlett's Buildings.
Van tijd tot tijd wordt de weg afgebroken door een smalle, glibberige spleet, de bedding van een uitgedroogden bergstroom. Somwijlen stonden de paarden, ontmoedigd en uitgeput van vermoeienis, stil; de agoyaten vuren ze met stem en gebaren aan, en drijven hen telkens voort.
Uit de verte deden ze al vragen; maar onze gezichten zeiden genoeg en ontmoedigd, zonder een woord, gingen we weg, de kudde achterna. Twee uren lang volgden we die tusschen het neergeslagen gras en de omgeworpen boompjes en struiken; eindelijk zagen we de dieren weer, maar verweg, zeer ver, en altijd in beweging; ze eten al loopend en kunnen zoo aanzienlijke afstanden afleggen.
"Hem redden en hem de vrijheid terugschenken." "Eilaas, gij bedriegt mij door eene valsche hoop; gij wilt mij verrassen!" zuchtte de maagd, terwijl zij, gansch ontmoedigd, het hoofd op de borst liet vallen. "Ziet gij, Dakerlia", sprak Disdir Vos, "ik heb den veldheer Gervaas Van Praet groote diensten bewezen. Hij is mij nog daarvoor eene uitstekende belooning schuldig.
Bij die gelegenheid was de jonge predikant zoo ontmoedigd, dat hij op den preekstoel zelf een overijld besluit opvatte om ziin ontslag te nemen en hij ging zeer ternedergedrukt de kerkekamer binnen. Daar stond een oude Hooglander, een ouderling, op hem te wachten; deze nam hem bij de hand en dankte hem voor «een welsprekende toespraak."
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek