Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 8 oktober 2025
De kast hield stil; en Gerrit en Gijs werden gewenkt om uit te stappen. Hoe ze door al die knieën heenraakten was haast onbegrijpelijk en tweemaal kwamen de hakken der vetleeren leerzen van Gijs in aanraking met omleerde eksteroogen 't welk den eigenaars een: "Ho! lompert!" en: "Stommen ezel!" ontlokte. "Hoeveul is 't?" vroeg Gerrit.
Tusschen het huis van den civiel-gezaghebber en dat van den oudste der zendelingen was een wrijving ontstaan, die zich uitte in wederzijdsche tegenwerking en een drukke, onverkwikkelijke correspondentie, die den onstuimigen bestuursambtenaar tot het uiterste prikkelden en hem meer dan eens den uitroep ontlokte: "Hij of ik! maar een van ons beiden moet hier weg!"
Zestien jaar, hij wist het heel goed, en toch trof het hem als iets nieuws. Er zijn van die dingen, die ons, als wij ze goed nadenken, pijnlijk aandoen, bij voorbeeld dat wij oud worden, dat wij sterven moeten. Zulk een onbestemde pijnlijke gewaarwording maakte zich thans van hem meester en ontlokte hem een diepen zucht.
Zij waren de apostelen van den "Heilige" Leuchsenring, die heur brieven en linten in keurige portefeuilles met zich droeg en hier en daar met een allerkeurigste toespraak vertoonde. De schepseltjes doorzagen niet, dat de leege "Heilige" haar hartegeheimpjes ontlokte om zijn intrigezucht te bevredigen.
Er dreigde oorlog tussen Pruisen en Oostenrijk en hij trok met Carl-August naar Berlijn om daar de neutraliteit van Sachsen-Weimar te verzekeren. Hij zag aan het Hof heel wat gordijnen scheuren, en wat hij daarachter te aanschouwen kreeg ontlokte hem den uitroep: Hoe hooger hoe zotter.
Dit woord ontlokte Gavroche een uitroep. De angstige houding der twee kinderen maakte een opwekking noodzakelijk. "Wat zegt ge?" riep hij. "Zijt ge nog niet tevreden? Zoudt ge liever in de Tuilerieën willen wezen? Zoudt ge domooren zijn? Spreekt! Ik verwittig u, dat ik niet al te lankmoedig ben." Een weinig ruwheid is goed voor de angstigen. Het stelt hen gerust.
Dorus had eens moeten weten, dat, iederen keer als hij zijn phantasie op de viool den vrijen teugel liet, zijn mentor in de kamer beneden of er naast zat te luisteren en dat hij dikwijls Augusta riep, om met hem te hooren naar "dien wildzang", die hem herhaaldelijk de woorden ontlokte: "'t Is bepaald eenig; dat's een discipel, daar ik plezier van zal hebben."
Wat kenden de Engelsche diplomaten nog weinig van dien eenvoudigen soldaat, die op alle politiek gedraai antwoordde met heldere, onverbiddelijke logica, die nooit doekjes wond om zijn voornemens, hen met hun diplomatiek gebazel deed versteld staan en o. a. den gezant Whitworth de uitdrukking ontlokte, "dat hij bij zijn onderhoud met hem veeleer gedacht had een Franschen ritmeester tegenover zich te hebben dan het hoofd van een der machtigste staten van Europa."
Men kon aan de eerste tonen, die hij aan zijn luit ontlokte, wel hooren, dat hij zijn vak verstond, en men luisterde dan ook met genoegen naar hem. De muziek heeft de gave om de gedachten van het gewone leven af te leiden en deze ver van de werkelijkheid weg te voeren.
"Spreek je Fransch, kindlief?" informeerde mevrouw Carrol, haar hand op die van Amy leggende. "Wel een beetje, dank zij Tante March, die mij zoo dikwijls als ik wil, gelegenheid geeft om met Esther te praten," antwoordde Amy, met een dankbaren blik, die de oude dame een vriendelijken glimlach ontlokte. "Hoe staat het in dit opzicht met jou?" vroeg mevrouw Carrol aan Jo.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek