Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 30 april 2025
Zij zou meer dan vrouw geweest moeten zijn om zich niet een weinig onrustig te gevoelen bij de vreemdsoortige onderneming waarvoor wij ons op weg begaven; maar toch was hare zelfbeheersching bewonderenswaardig en zij beantwoordde kort en zakelijk de weinige vragen, die Sherlock Holmes nog noodig oordeelde tot haar te richten.
Een knaapje, dat er ziekelijk uitzag, werd onder dat gesprek van de borst eener jeugdige slavin genomen en haar op den schoot gelegd, maar daar begon het zoo onrustig te worden en zoo te schreeuwen, dat het hoe eer hoe beter aan het zwarte meisje, bij wie het blijkbaar veel liever dan bij zijne moeder was, moest teruggegeven worden.
En als hij nu zijn lippen op die lachende koontjes drukt, dan strekt het kind de kleine poezele handjes naar Eva uit, en wiegt onrustig met het lijfje naar die zij; en ziet haar aan met zijn lokkende blauwe kijkers. O welk een engelachtig kind! Zie, zie, hoe het haar toelacht.
In haar schoone kleeren, met een pakje vuil goed onder den arm, liep zij de Hanekamp langs en het Dijkje op, zoo nieuw en raar, of zij in jaren daar niet gekomen was. Moeder en Ant zaten thuis; ze verwelkomden haar vriendelijk en met een nieuwsgierigheid, die het kind streelde; maar zij had óók de schuine en argwanende blikken naar het pakje goed gezien en dat maakte haar onrustig.
De bemanning murmureert en wordt onrustig; ieder wil raad geven en zijn zin doordrijven.
Alleen de Keizer behield, ofschoon het hem moeite kostte, zijn kalmte; met eenigszins bleeke lippen vroeg hij mij het wapen op een afstand van zes voet ver van mij op den grond te werpen. Dit deed ik, maar door het schudden van den grond, sprongen de dichtstbijstaanden als ballen in de hoogte, en de paarden der ruiterij werden onrustig en steigerden.
Alleen hij, die juist een beurt had, zat onrustig aan zijn atlas te friemelen, die dicht voor hem lag. Want onder 't overhooren moest hij, die een beurt kreeg en zij, die naast hem zaten, hun atlassen dicht slaan. "Met een kaart vóór je is er geen kunst aan aardrijkskunde," zei Borring.
Daar kreeg hij hevige benauwdheden. »Ach,« zei hij, toen hij zich te bed had gelegd, »ik denk dat ik hier in Eisleben, waar ik geboren en gedoopt ben, wel blijven zal.« Hij sliep een paar uren, maar stond toen weer op en was erg onrustig. Dit bleef zoo het verdere van den avond. Telkens hoorde men hem bidden. Eindelijk legde hij zich weer neer. 't Was intusschen al nacht geworden.
Ze komen hier om jelui neer te vellen. Ze hebben geen geweer bij zich, omdat ze geen schot in 't bosch durven te lossen in dezen tijd van 't jaar." De elandstier bleef even kalm liggen, maar de koeien werden onrustig, "'t Is misschien waar, wat de ganzen zeggen," zeiden ze, en begonnen op te staan. "Blijven jelui maar stil liggen," zei de stier. "Er komen hier geen jagers in 't kreupelbosch.
Zijne verhouding tot Milly, die hij nochtans het diepst kende, was niet zoo gemakkelijk te bepalen. Sommige blikken, sommige woorden van haar kwamen hem onrustig maken, en dan vroeg hij zich af: "Waarom is zij gekomen?" of: "Hoe durft zij, hoe komt het dat zij wil?"
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek